Nú held ég að vorið sé að koma.

Einhvern veginn hefur maður á tilfinningunni að nú sé vorið að koma, dagana tekið að lengja svo um munar og sólargeislarnir byrjaðir að ylja manni notalega. Skapið tekið að léttast og maður nennir varla að vera að hafa áhyggjur þessu hversdagslega pólitíska þrasi. Nú er það garðvinnan sem maður fer að hugsa um, enda virðist það svo að það sem maður reynir að berjast fyrir hverju sinni nær ekki eyrum þeirra sem ráða eða þeir láti sig það litlu skipta.

Ég hef hér í undanförnum bloggum verið svolítið argur út í meirihlutann hér í Reykjanesbæ, eg þá kannski mest út í málefni eignarhaldsfélagsins Fasteignar, ég hef fengið skýringu á þeirri afstöðu sem þar var tekinn, en afstaða mín til málsins hefur ekkert breyst. Ég tel enn að meirihlutinn sé á fullri ferð með greiðslukortið og safni inn á það raðgreiðslum fyrir komandi íbúa bæjarins. Ég hef ennþá áhyggjur af að það komi til með að hafa áhrif á aðrar framkvæmdir bæjarins, svo sem gatnagerð og annað viðhald sem bærinn þar að standa undir.

En það þýðir náttúrulega ekki að maður dvelji við það sem er búið að gera og ákveðið. því verður ekki breytt.

Margt hefur náttúrulega samt gerst jákvætt á síðustu viku að mér finnst. Nú er búið að eyða þeirri óvissu sem var í kringum Álverið í Helguvík og er það vel. Nú er það ljóst að sú framkvæmd verður ekki stöðvuð og það er gott fyrir bæjarfélagið, sem núna sér fram á veginn við lausn þeirra verkefna sem þar skapast. Þrátt fyrir mismunandi skoðanir manna um það mál verða menn nú að slíðra sverðin og horfa til framtíðar. Öll höfum við lært mikið af þessu máli og það hefur neytt okkur til að taka málefnalega umræðu um allar hliðar þess.

Það er ljóst að bæjarfélögin á svæðinu eru að vinna í að ná sáttum hvað varðar línulagnir og leiðir hér um Reykjanesskagann og líka ljóst að tekið verður tillit til allra þátta þegar sú leið er ákveðin.Það hefur líka verið lærdómsríkt fyrir okkur íbúana að átta okkur á hve nauðsynlegt er að fullt tillit sé tekið til allra sveitarfélaga á svæðinu og gömul hreppapólitík ekki látinn ráða þar för, því ljost er að enginn keðja er sterkari en veikasti hlekkurinn. Og því verða allir hlekkir í keðjunni hér á Suðurnesjum að vera úr gæðastáli. Því ber að stefna að.

Auðvitað eigum við íbúar á Suðurnesjum ekki að láta það sleifarlag sem viðhaft hefur verið af hendi vegagerðarinnar eftir stöðvun framkvæmda á Reykjanesbraut og það á ekki að vera valkostur í framtíðinni fyrir vegagerðina að bíða eftir slysunum þar til menn standa upp úr stólunum og gangi frá slíkum hlutum svo forsvaranlegt sé.

Við eigum heldur ekki að láta bjóða lög og tollgæslumönnum né okkur sjálfum. að sú lög og tollgæsla sem lögbundin er sé skert vegna þess að menn telji að ekki séu til peningar til að greiða fyrir hvað  hún kostar. Það er greinilegt af allri umræðu um það mál að þar er ekki rétt gefið. þá á að leiðrétta það í stað þess að koma með nýjar leiði sem greinilega eru bæði dýrari og eyðileggja það góða starf sem áður hefur verið unnið. Maður skal meta það sem vel er gert.