Dansinn dunar.

Nýtt útlit heimasíðu Reykjanesbæjar, hefur gefið manni von í þessu ölduróti neikvæðrar umræðu í þjóðmálaumræðunni. Ekki nóg með að þar séu gefnar út leiðbeiningar um hvað lífið eigi að snúast um á hverjum tíma, heldur birtast þar jákvæðar fréttir nánast daglega um stöðu bæjarmála. Nú síðast óvænt  fréttatilkynning um að afkoma Fasteignar á fyrsta ársfjórðungi þessa árs væri fram úr vonum. Og er það sennilega einasta fyrirtækið sem státað getur af svo góðum árangri í því árferði sem nú er.

Nú er þá sennilega tími til að lifa og njóta, fari maður eftir forskrift bæjaryfirvalda um hvernig við skulum haga lífi okkar.Seinna verður svo tími til að læra.

Eitt af því sem þó vekur athygli mína við lestur þessarar fréttatilkynningar sem birtist undir mynd af færeyingum dansandi af gleði yfir árangrinum, er að hvergi komur þó fram hver staða fyrirtækisins er í raun. Hvergi sér maður hvað mikið það er sem fyrirtækið skuldar til að mynda?, eða hver veltan var á síðasta ári? Hvernig fjármögnun verkefna gengur og svo framvegis. Allt spurningar sem gaman hefði verið að fá svar við, nú þegar ljóst er að allt gengur svona vel, og bæjaráðið íhugar hvort auka eigi hlut bæjarins í félaginu. Það er allavega  greinilegt að þær rúmlega 650 milljónir sem við greiddum á síðasta ári í leigu fyrir afnot af því húsnæði sem við áttum nánast skuldlaust áður skilaði 54 milljónum til baka í formi arðgreiðslu.

Ég veit ekki af hverju ég fór að spyrða saman myndina af færeyingunum dansandi og þessa fréttatilkynningu frá Reykjanesbæ um málefni Fasteignar.ehf, nema ef vera skyldi hvernig dansinn er dansaður. Engir eru betri en færeyingar þegar þeir skemmta sér , þá stíga þeir dansinn og gleyma öllu öðru. Fyrir utanaðkomandi er hljómfallið það sama alla nóttina hvort sem úti er rigning eða sól.Menn ákveða að nú sé tími til að lifa og njóta, og gleyma raunveruleikanum stutta stund.