Veiðiferðin.

Guðmundur Gunnarsson formaður Rafiðnaðarsambandsins  gerir í dag að umtalsefni veiðiferð sem nokkrir  embættismenn , fóru í, í hitteðfyrra. Auðvitað skiptir það máli fyrir okkur sem kusum suma mennina að ljóst sé nú að allir hafi þeir borgað sjálfir fyrir veiðiferðina. Það væri nú annað hvort.

Ég læt hér fylgja litla sögu sem hann setti með í bloggið sitt http://gudmundur.eyjan.is/

„Maður sem ég hef ástæðu til þess að trúa sagði mér að aðferð þessara gutta til þess að velja besta borðvínið með steikinni í veislunum sem þeir halda á kostnað almennra launamanna sé sú að fá þjóninn til þess að koma með 5 flöskur af dýrasta víninu sem til er á staðnum. Þetta eru vín sem kosta 15 – 25 þús. kr. flaskan. Þeir láta stilla þeim á borð, standa upp og fara að hverju horni og hrista svo borðið rösklega. Sú flaska sem brotnar síðast er sko borðvínið sem þeir ælta að drekka það kvöldið. Takk fyrir okkur skúringakonur og konurnar í uppvaskinu. Hrópa þeir svo hlægjandi. Pöntum svo 15 þús. kr. vindla á eftir með kaffinu og 50 þús. kr. koníakinu.“

Það sem mér finnst hinsvegar vera punkturinn í greininni, og ekki að ástæðulausu er hvernig hann dregur fram það viðhorf sem nú um stundir virðist ríkja í garð margra stjórnmálamanna, viðhorf sem ekki er komið að ástæðulausu.Þetta viðhorf vantrausts til  margra þeirra er með völdin fara kjörnir hafa verið til að gæta hagsmuna almennings.

Hversvegna skyldi þetta nú vera orðið almennt viðhorf margra, að fyrst og fremst séu stjórnmálamennirnir að hugsa um eigin hag eða hagsmunsamtaka og félaga þeim tengdum frekar en umbjóðenda sinna. Það má ekki styggja neinn í veiðihópnum, því þá verður viðkomandi ekki boðið með á nýjan leik, og útilokaður úr kokteilpartíum elítunnar.

Þeir halda að sér mörgum þeim málum er brenna á vörum þjóðarinnar, og ýmist móðgast eða bera fyrir sig fjölmiðlafælni sé á eftir gengið. Telja að það sé ekki hlutverk kjósenda að ýta á úrlausn mála, né heldur að kjósendur séu upplýstir um hver viðhorf þeirra til málanna eru. Þessi mál verði leyst í næstu veiðiferð, þar verði allir þeir sem skipta máli.