Frábært að einhver haldi manni á jörðinni.

Eg veit ekki hvort það er eitthvað rugl í mér, en mér finnst einhvern veginn sólin skína bjartar og loftið hreinna í kringum mig þessa dagana. Haustið komið með sína tæru liti og Faxaflóinn  glitraði í morgunsólinni , þegar ég keyrði eftir Ægisgötunni  hér í Reykjanesbæ nýuppgerðri og fallegri á leið til vinnu.

Fór að hugsa um á leiðinni, hvernig flestir eru í raun sammála um hvernig þeir vilja hafa umhverfi sitt, og lífsskilyrði en virðast lenda í kreppum þegar kemur að útfærslu á þeim viðfangsefnum sem þar þarf til. Þannig  er til að mynda alveg ljóst að öll viljum við börnum okkar það besta, og frumskyldur okkar allra liggja hjá þeim sem okkur eru nánastir.  Í þeim efnum þurfum við ekki að kljást við nein nema sjálf okkur til að ná markmiðunum.

Þegar kemur út á stóra sviðið, verður þetta oft svolítið snúnara, þrátt fyrir í raun flestir stefni að sama markmiði þ.e  jöfnuði og réttlátu þjóðfélagi sem sinnir þörfum allra bæði þeim sem minna mega sín og einnig þeirra sem sterkari eru. Þar koma  oft á tíðum inn í leikinn öfl sem telja samfélagið leikvöll sinn til að ná sínum markmiðum fram án tillits til hvaða afleiðingar það getur haft á lífskilyrði þeirra sem samferða eru, eða á eftir koma. Þannig getum við til að mynda tekið ýmis þau málefni sem snúa að einkavæðingu ýmiskonar og þeirri  ábyrgðalausa útrásastefnu sem þar hefur fylgt í kjölfarið. Nú erum það við neytendur sem fáum að borga fyrir það í formi hækkaðs vöruverðs og  gríðarhárra vaxta.

Ég fór að hugsa um hve gaman það væri  ef þetta væri nú allt svolítið einfaldara, að menn gætu sammælst um leikreglurnar, og beygt sig undir þær í stað þess að vera stöðugt að reyna að breyta þeim sér í hag Að vera ekki alltaf að laga eitthvað sem ekki er bilað. Að menn sammæltust um að hlutverk þeirra er með stjórnvaldið fara á hinum ýmsu stigum sé að vísa veginn fram á við með almenningshagsmuni  í  huga fremur en að það sé að þröngva í gegn  úr sér genginni hugmyndafræði  sem ekki er almenn samstaða um, í krafti meirihluta hverju  sinni. Á því hafa nokkrir meirihlutar fallið undanfarið eins og flest okkar höfum orðið vör við.

En það er eins og frúin segir „þú ert alltof rómantískur svona í morgunsárið“ svona getur þetta aldrei orðið . það eru of margir þarna úti sem hugsa fyrst um hvað get ég haft út úr því, án þess að hugsa   kannski  svo mikið um  hvað væri  best fyrir börnin  eða barnabörnin  þeirra í framtíðinni. Frábært  að hafa einhvern til að halda manni á jörðinni.