"Sértu ekki sammála mér, ertu á móti mér"

 

Í gær skrifaði ég lítinn pistill í tilefni af einkavinavæðingu hinna vammlausu hér suður með sjó í einkabæ frjálshyggjunar Reykjanesbæ.  Fannst ekki eðlilegt að maður sem ráðinn hafði verið til að markaðsetja stærstu framkvæmd bæjarins sem opna á hér í haust, skyldi hafa verið afhentur Officeraklúbburinn á Keflavíkurflugvelli, og færi þar með í beina samkeppni við bæinn. Og sá sem afhenti hafi verið sá sem réði viðkomandi til bæjarins.

Þarna sitja menn enn einu sinni allt í kringum borðið, sem virðist nú vera komið á teina til að hægt sé að snúa því nógu fljótt eftir því hvaða hagsmunum fundarmenn þjóna hverju sinni. Þeir segja þetta atvinnuskapandi og menn þurfi að standa saman um þau atvinnutækifæri og atvinnuþróun sem nú geti átt sér stað. Hér sem annars staðar sé það samstaðan sem gildi.

Í siðustu viku kom fyrrum framkvæmdastjóri markaðs og atvinnumálaskrifstofu Reykjanesbæjar  (MOA) einmitt inn á þetta mál gildi samstöðunnar í viðtali við Víkurfréttir. . Nú gat hann,  eftir að hafa verið sjálfur í hringiðu mála í upphafi tíunda ártugarins borið saman tímana þá og nú. Og hann undraðist hvað hafði orðið um samstöðu þá sem var þegar MOA var starfandi og öll sveitarfélögin stóðu saman við úrlausn mála. Nú virtist sem menn væru ekki samstíga í aðgerðum. Það vantaði samnefnara atvinnumál svæðisins svo unnt væri að vinna hér að því að skapa atvinnutækifæri á öllum skaganum.

Samstaða hvað varðar atvinnusköpunina í Reykjanesbæ  virðist því miður ekki vera nema við þetta hringborð þar sem menn skammta sér og sínum vinum þau atvinnutækifæri sem hér gætu myndast. Við borðið sitja einmitt allir þeir sem sameinaðir stóðu að því að leggja niður þá stofnun bæjarfélagsins sem hugsanlega hefði hér einhverju geta breytt MOA. En það er líka eitt af þeim málefnum sem ekki má ræða, Sennilega vegna þess að það var fyrsta verk núverandi bæjarstjóra að leggja þá stofnun niður. Hann gat gert betur!

Flest bæjarfélög og flestir byggðakjarnar hafa allt síðastliðið ár áttað sig á gildi samstöðu og þeir sem hafa  ráðið  lagt til hliðar þá stefnu einræðisherrana "að sértu ekki sammála mér, þá ertu á móti mér" og hefur það gefist vel og traust myndast við ákvörðun í málefnum sem bæjarfélögin hafa staðið fyrir. Menn hafa sameinast gegn þeirri vá sem framundan er.

Slíkur gjörningu sem sem hinir vammlausu riddarar hringborðsins í Reykjanesbæ hafa nú látið eftir sér, er ekki til þess fallinn að traust eða samstaða náist með þeim er kemur að sköpun atvinntækifæra á svæðinu. Til þess að menn eigi kost á því að komast að þeim kjötkötlum er skapað geta atvinnu virðist því miður vera nauðsynlegt að vera besti vinur aðal, og jámaður í þokkabót. Maður verður að vera "öflugur samtarfsaðili" eins og þeir Sjálfstæðismenn taka til orða þegar vinirnir setjast að borðum.