Að sjálfsögðu er Icesave samningurinn slæmur

 

Það lítur ekki vel út fyrir ríkistjórnarflokkanana núna miðað við skoðanakannanir. Svo virðist að  ekki sé nægilegt traust fyrir hendi í augnablikinu. Að stjórnarandstöðunni gangi vel í því sem þeir telja vera hlutverk sitt núna. Að hindra á hvern þann hátt sem mögulegt er að uppbygging þjóðfélagsins geti hafist á nýjan leik.

 

Það er ljóst að lánin frá Norðurlöndunum koma ekki fyrr en gengið hefur verið frá Icesave samningnum og að lán AGS er heldur ekki að koma fyrr en frá þessum málum hefur verið gengið. Á meðan ekki er frá þessum málum gengið bíða bæði fyrirtækin og heimilin.

 

Auðvitað er það ekki bara stjórnarandstæðingar sem vinna á móti í þessu máli, heldur einnig nokkur hluti þingmanna stjórnarinnar sjálfrar, sem segjast ekki láta stilla sér upp við vegg í máli sem þessu. Skiptir minna máli fyrir þá að nú er það það þjóðin sem er upp við vegginn.

 

Að sjálfsögðu er Icesave samningurinn slæmur, og meira að segja svo slæmur að engum dytti í hug að skrifa undir hann í eðlilegu ástandi. Það eðlilega ástand er ekki nú, og það er ekki Bretum né Hollendingum að kenna að svo er. Það getum við engum þakkað nema sjálfum okkur, sem létum þessa hluti gerast. Bretar og Hollendingar eru tilbúnir til að lána okkur hluta af því fé sem þarf til, svo hægt sé að greiða þær ábyrgðir sem á ríkið falla, og með lægri vöxtum en flestir aðrir eru tilbúnir til að lána okkur.Auk þess sem ákvæði er í samningnum um að hægt sé að endurskoða hann falli mál hér til verri vegar.

 

Sá samningur sem nú er verið að tala um gerir ráð fyrir að ekki sá byrjað að greiða af honum fyrr en að sjö árum liðnum, og að greiðslan þá geti numið um það bil tveimur til þremur prósentum miðað við landsframleiðslu á ári nú, en vonandi á hún nú eftir að aukast eitthvað . Það erfitt að átta sig á því hvernig sú prósenta á að leiða til þjóðargjaldþrots eins og forkólfar stjórnarandstöðunnar vilja meina. Ætli það sé nú ekki eitthvað annað sem þar vegur þyngra komi til slíks ástands, og spurning um hvort þeir ættu ekki  að líta sér nær hvað það varðar.

 

Maður veltir fyrir sér í ljósi skoðanakannanna hvernig málþóf og aðgerðarleysi virðist afla þeim fylgi er fyrir slíku standa. Að þeir sem þó horfa á vandann og viðurkenna hann og skuli verða skúrkarnir í dæminu. Dæmi sem setja þurfti upp sökum stefnu þeirra sem nú eru tilbúnir til að taka sjensinn einu sinni enn í von um að úr rætist.

 

Er nú ekki komin tími til að horfa á staðreyndirnar, og þann samning sem fyrir liggur og samþykkja hann. Menn geta svo látið fylgja með því samþykki áréttingu um skilning Alþingis á samþykktinni ásamt ósk um að taka upp þau atriði sem út af standa, komi til þeirrar stöðu að samningurinn verði okkur of þungur þegar fram líða stundir.

 

 

Athugasemdir

[Sigurður Þórðarson, 29.7.2009 kl. 13:47]

Það er góð regla að skrifa ekki upp á stærri fjárskuldbindinar en menn geta ráðið við. Sama ætti að gilda þó greiðslubyrðinni sé vísað  á komandi kynslóðir.  Raunar er það enn ómerkilegra að gera börnum sínum og niðjum þeirra lífið óbærilegt, eins og þú ert að mælast til að gert verði.

[Svavar Bjarnason (IP-tala skráð) 29.7.2009 kl. 14:49]

Það er alveg rétt að menn eiga ekki að skrifa upp á stærri skuldbindingar en þeir geta staðið við. En ef menn gera það samt, gefur það þeim ekki rétt á að neita að borga. Við Íslendingar skrifuðum upp á þennan víxil, með því að velja menn til forystu, sem ollu þessum ósköpum.

[Birgir Guðjónsson (IP-tala skráð) 29.7.2009 kl. 16:35]

Rangt hjá þér Svavar, Við skrifuðum ekki uppá neitt !

Það þarf ÁÐUR en það er ákveðið hvort við erum ábyrg að láta reyna á það fyrir dómstólum. Eða vilt þú bara borga af því að ?

Af hverju vill fólk ekki láta sanna það á okkur ?

[Héðinn Björnsson, 29.7.2009 kl. 16:43]

Við getum ekki staðið við skuldir okkar. Hvort sem við skrifum undir eður ei er líklegt að við þurfum að fara í greiðsluþrot. Sjá t.d. hérna hvernig Ekvador gerði þetta um dagin. Það er hinsvegar afar óheiðarlegt að taka lán frá vinaþjóðum þegar klárt mál er að við getum ekki staðið við núverandi skuldabyrði, hvað þá aukinni skuldabyrði.

[Svavar Bjarnason (IP-tala skráð) 29.7.2009 kl. 17:18]

Birgir.

Það ert þú sem hefur rangt fyrir þér.

Hér á Íslandi ríkir svokallað fulltrúalýðræði.

Þegar þú kýst þinn fulltrúa á þing, gefur þú honum fullt umboð til að framkvæma það sem hann telur rétt.

[IRH (IP-tala skráð) 29.7.2009 kl. 22:44]

Merkilegt að það sé hægt að finna fólk sem vill að Alþingi samþykki þennan samning. Efast stórlega um að þeir hinir sömu hafi lesið frumritið. Það er auðvitað bara bull að kalla þetta ,,samning", a.m.k. miðað við eðlilegan skilning þess orðs. Ég er algjörlega á móti þessum ömurlega gjörningi, af mörgum ástæðum, og styð alla áhrifamenn (les. þingmenn) sem hindra þessa koktroðnu ríkisábyrgð. Án þess að fella dóm á nokkurn flokk, enda er mér nokk sama um þá alla, þá mun Steingrímur J. Sigfússon bera ábyrgð á þessum samningi verði hann samþykktur, hvernig sem fer.

[Jón Reynir Svavarsson (IP-tala skráð) 29.7.2009 kl. 22:55]

Mér finnst hrikalegt að við sem þjóð skulum þurfa að takast á við vanda sem er einagnvegin  frá okkur kominn og þessu virðist bara eiga að klína á okkur  alla þjóðina  því sem örfáið útrásarvíkingar settu alt á kaf hjá sér og rændu síða okkar banka og komu þessum fjármunum síðan úr landi án þess að seðlabankinn eða fjármálaeftirlitið gerðu neitt til að sporna við þessu  ráni ,og síðan eigum við á taka á okkur þennan stóra skell sem þessir menn eru búnir að setja alt í þrot ,undarlegt  er þetta og   ,skrítið að það er eins og öllum finnist þetta sjálfsagt að dengja þessu öllu á okkar litla land ,sem hefur reynst okkur ákaflega vel fram að þessu og mun gera það áfram ef við höldum vel á .En þetta er óréttlátt gagnvart okkar þjóð .

[Sigurður Þorsteinsson, 29.7.2009 kl. 23:12]

Hannes ástæaða þess að það er ekki meirihluti fyrir þessum samningi á Alþingi er að það eru sífellt fleiri stjórnarliðar sem blöskrar þessi samningur og telja að við höfum samið alvarlega af okkur. Þess vegna þarf að breyta þessum samningi. Mistökin gætu verið á bilinu 100-350 milljarða. Þér finnst þetta auðvitað ekki miklir peningar, en þú lætur þá bara Reykjarnessbæ redda þessum smáaurum fyrir ríkið.

Í morgun skrifuðu hjón úr Fjarðarbyggð litla grein um Icesave samninginn. Frúin virtist í jafn miklu sjokki og Ingibjörg Sólrún fyrir óskapnaðinum, enda var hún aðstoðarmanneskja Ingibjargar hjá Reykjavíkurborg í mörg ár.

[Guðbjörn Guðbjörnsson, 30.7.2009 kl. 07:21]

Hannes:

Þetta er nú ekki alveg rökrétt hjá þér Hannes minn!

Fyrst talarðu um að þjóðin treysti ekki lengur ríkisstjórninni og síðan talarðu um að stjórnarandstaðan og sumir stjórnarþingmenn vinni á móti ríkisstjórninni í þessu mikilvæga máli.

Þú talar um að þetta sé slæmur samningur, en vilt samt að við kokgleypum hann. Það vill svo til að þjóðin er ekki til í það og það ástæðan fyrir slæmu gengi þjóðarinnar. Auðvitað þarf að setja einhverskonar fyrirvara á þennan samningi og engin leið að samþykkja hann á nokkrum dögum án almennilegrar umræðu. Að sama skapi hafa allir hugsandi menn viðurkennt að við verðum að standa skil á þessum greiðslum.

Hvað er vandamálið, Hannes? Ekki verða eins og ég varð gagnvart Sjálfstæðisflokknum, að ég gleypti allt hugsunarlítið, sem kom frá flokksforustunni. Sýndu gagnrýna hugsun í meðferð svona mikilvægra mála.

Ég er ekkert hrifinn af þessari ríkisstjórn, en ég er í sjálfu sér ekkert á móti því að henni gangi vel, því að þá gengur Íslendingum vel!

Þú hlýtur samt að sjá að VG eru hreinlega ekki stjórntækir. Þetta er ekki einn flokkur og þetta eru ekki tveir flokkar - líkt og t.d. Sjálfstæðisflokkurinn og Samfylkingin. Nei, þetta 3-4 stjórnmálaflokkar. Svipaða sögu er að segja um Framsóknarflokkinn og Borgarahreyfingin veit enginn hvar hann hefur, enda var það einmitt yfirlýst stefna flokksins í kosningunum.

Ef Sjálfstæðisflokkurinn gæti nú aðeins drullast til að skipta um skoðun í þessu ESB máli, þá gætu þeir tveir flokkar sem gætu komið landinu út úr þessari kreppu tekið við völdum: Sjálfstæðisflokkur og Samfylking.