Mér er örlítið misboðið núna.

 

Í dag birtist þessi  frétt í Fréttablaðinu um að ráðuneytin búa  sig nú undir blóðugan niðurskurð á ríkisfjárlögum fyrir næsta ár. Sá niðurskurður nemu 56 milljörðum króna. Í dag birtist líka þessi frétt sú var um afskriftir eins af svonefndum bestu sonum Íslands, útgerðarmannsins og þyrilvængjuflugmannsinns Magnúsar Kristinssonar sem virðist samkvæmt fréttinni hafa fengið afskrifaðar skuldir sínar við Landsbankann upp á 50 milljarða króna.

 

Það er ekkert skrýtið þegar maður sér slíkar fréttir birtast nánast hlið við hlið að manni misbjóði, í það að minnsta kosti örlítið. Flestir höfðu haldið að hlutverk skilanefnda bankanna væri fyrst og fremst að standa vörð um hagsmuni bankanna sem ríkið reyndar á núna, og jafnframt að standa vörð um hagsmuni þeirra lándrottna sem lánuðu bönkunum. Að reyna að sækja það fé sem unnt væri til að endanleg útkoma yrði sem allra best fyrir eigendur bankanna, sem í tilfelli Landsbankans er þjóðin  

 

Nú veit maður ekki hvers virði útgerð Magnúsar er, né heldur hve mikil sú kvótaeign er sem honum var úthlutuð er, En þessir hlutir virðast þó einhvers virði, og það er hlutverk skilanefndanna að sækja þau verðmæti séu þau til staðar.

 

Það virðist ljóst að útgerðarmaður þessi virðist hafa átt greiðan aðgang í fjárhirslur bankanna, og einhverra hluta vegna fengið ný  og ný tækifæri til að koma undir sig fótunum að nýju, ýmist á kostnað lándrottna sinna nú eða á kostnað ríkisins eins og ljóst virðist vera af þessum síðustu fréttum. Manni liggur við að segja að ég vildi að ég væri þessi maður. En þó ekki .

 

Það er hlutverk stjórnvalda sem nú eru eigendur að nánast allri bankastarfsemi í landinu að jafnræðis, og réttlætis verði gætt þegar kemur að störfum skilanefndanna. Hér virðist þess ekki hafa verið gætt. Miðað við þá aðferðafræði sem skilanefnd Landsbankans virðist það vera hennar helsta kappsmál að grafa undan þeim möguleika að hér geti skapast nauðsynlegt traust á fjármálastofnum. Og ljóst að formaður skilanefndarinnar er vanur í áróðurstríði af því taginu, skólaður á bestu stöðum hvað þann þátt varðar.

 

 

Það er ekki hlutverk núverandi stjórnar að láta sem svo að þessi mál komi henni ekki við. Það er hennar hlutverk að grípa inn í hvar þar sem henni finnst brögðum beitt, og jafnræðis ekki gætt. Kjörfylgi þessarar stjórnar byggist á að hér geti risið samfélag  byggt á jafnræði og réttlæti. Hennar hlutverk nú reynist þessar fréttir réttar á að vera að víkja frá formanni þessarar skilnefndar umsvifalaust, Það traust sem hann hugsanlega hafði, er því miður horfið og áfram verður ekki haldið undir hans forystu.