Að fljúga hátt og lengi, án þess að þurfa þess.

 

Þeir fljúga hátt félagarnir Árni Sigfússon og Böðvar Jónsson í grein í Morgunblaðinu í dag, og finnst veröldin vond við sig að taka ekki undir viðleitni sína til að finna hæfilegt nýtingargjald á auðlindanna til þeirra einkaaðila sem þeir hafa valið í þéttu samstarfi við Geysir Green Energy. Hafa greinilega ferðast um hálfan heiminn í það minnsta til að finna einhver dæmi um að þetta sé nú allt rétt og gott sem þeir hafa gert.  En valið að líta alls ekki til Noregs með til að athuga hvernig þeir ráðstafa sínum auðlindum. Enda ekki í anda þeirrar stefnu sem þeir standa fyrir.

Og þeir halda áfram á heimasíðu Sjálfstæðisflokksins í Reykjanesbæ rnb.is og í Víkurfréttum um að reyna að sannfæra okkur kjósendur um að allt sé i lagi þó hér sé dansað á jaðri línunar hvað varðar túlkun laganna. Segir ráðherra, fjölmiðla og jafnvel bloggara sem öðru halda fram hafa rangt fyrir sér. Í þessu máli eins og svo mörgum öðrum sem þeir félagar koma að er aðeins einn sannleikur, og það er þeirra.  Að halda öðru fram eru nornaveiðar af verstu sort. Hélt að fólk væri nú búið að fá nóg af slíkri röksemdarfærslu í ljósi stöðunnar. Og þeirra afleiðinga sem slík túlkun hefur. Sú staða er ástæða þess að nú er gert grín af okkur, meira að segja í þeim fjarlægu löndum er félagarnir heimsóttu, eins og sjá má hér

Norðmenn líta þetta svolítið öðrum augum en þeir félagarnir, og eru ekki að búa til  nein flækjustig í kringum hvernig auðlindir þeirra koma samfélaginu best.  Þeir hleypa ekki einkafjárfestum að nema upp að ákveðnu marki.  Kannski þeir hefðu ekki þurft að fara svo langt yfir lækinn í upphafi til að finna fordæmi um hvernig þessum hlutum getur verið varið, og sleppt ferðalögum til Ástralíu, Nýja Sjálands og Filippseyja til að finna lausn sem var miklu nær.

Læt hér fylgja með heimasíðu Statoil Hydro sem hefur skýra stefnu og að því er virðist árangursríka um hvernig hægt er að halda á málum sem þessum, ef þeir félagar skyldu nú álpast hér inn á síðuna.

Heimasíða Statoil.