Gljáandi geislabaugur

   

Geðstirðir bæjarfulltrúar?

 

Já, heimurinn virðist vera vondur við þá einkavæðingar vinina Árna Sigfússon bæjarstjóra og Böðvar Jónsson formann bæjarráðs, ef marka má grein þá er þeir rita í Morguunblaðið í dag þann 10.sept, og ásaka ríkistjórnina alla um að standa í illdeilum við þá sökum þeirrar gagnrýni sem fram þaðan á hluta samnings þeirra er varðar sölu bæjarins á hlut sínu í HS Orku.

 

Þeir virðast nú vera komnir í spor flokksfélaga síns Hannesar Hólmsteins Gissurarsonar, og láta sem svo að hvað þennan hluta einkavæðingarinnar varðar, hafi þeir að minnsta kosti hvergi nærri komið. Og það  hafi meira segja verið þeir sem lengst hafi staðið vörð um að sú niðurstaða sem nú er orðin, yrði ekki. En þeir minnast þó ekki á bókun meirihlutans í bæjarráði Reykjanesbæjar frá 12.júlí 2007, þar sem fjallað er um enn eitt samkomulagið við Geysir Green Energy. Þar segir orðrétt í 5.lið bókunar þeirra" Samkomulagið tryggir jafnframt fyrstu skref í einkavæðingu orkufyrirtækja á Íslandi þar sem kraftar einkaframtaksins verða virkjaðir á sviði orkuframleiðslu og sölu, með tilkomu Geysis Green Energy, sem hluthafa í Hitaveitu Suðurnesja. Það er gott að þessir menn fengu ekki tækifæri til að versla með Landsvirkjun til að mynda.

 

Getur það verið að sá villti leikur sem síðan hefur verið leikinn af hálfu meirihlutans í málefnum Hitaveitu Suðurnesja og síðar HS Orku sé einmitt aðferð hans til þess að ná þessu markmiði bókunar sinnar fram. Það skyldi þó aldrei vera? En þykjast nú ekki kannast við neitt og finnst á þá ráðist þó ráðherra efist um það sem fram hafi farið sé í anda laganna.

 

Skyldu þeir hafa orðið að bíða eftir lagasetningunni, og senda inn sínar umsagnir til þess að ná fram þeim breytingum á textanum svo löngun þeirra til að "kraftar einkaframtaksins verða virkjaðir á sviði orkuframleiðslu"eins og segir svo snyrtilega í bókun þeirra næði fram að ganga. Það skyldi þó aldrei vera.

 

En hver eru nú þau ummæli sem fara svo fyrir brjóstið á þeim félögum sem gefa þeim tilefni til að fylla síður Morgunblaðsins nánast daglega sér til varnar að því er virðist.

Eru það þau ummæli að henni finnist ámælisverð þau vinnubrögð að gengið skuli út frá því í samningnum að framlengt verði um hámarksstíma að nýju. Og það sé ekki í anda þeirra varúðar sem gæti í lögunum. Það er erfitt að túlka slík ummæli sem árás, flestir myndu nú bara taka þetta sem vinsamlega leiðbeiningu, og athuga hvort ekki sé hægt að leiðrétta. Og jafnvel gera það bara með bros á vör, vitandi um þann stuðning sem frá ríkisvaldinu væri að vænta. Og til hagsbóta fyrir almenning.

 

Þeir segja ráðherran ráðast á þá sem keypt hafi landareign og komið henni í eigu almennings. Sú landareign var í eigu almennigs áður en þeir hófu sín afskipti af málinu, og það þýðir lítið fyrir þá félaga að bera því við það hafi verið á ábyrgð ríkisins að svo var ekki áfram. Sú akvörðun að selja þá landareign kom frá einkavæðingarnefnd sem laut forystu fyrrum formanns þeirra, og undir þrýstingi frá sveitarstjórnarmönnum, og Glitni banka. Um það má allt lesa í fundargerðum þeirrar nefndar.

 

Maður veltir því óneitanlega fyrir sér þegar þeir tala um afskriftartíma virkjana og og leigulengd samnings þess sem þeir gera, hvort ekki sé hægt að leggja þarna að jöfnu þá samninga sem þeir sjálfir hafa gert og telja góða. Leigusamningana við Fasteign og hvernig hægt er að segja þeim upp á 5.ára fresti. Ekki virðist að þeirra sögn Fasteign bera skarðan hlut frá borði hvað þann samning varðar, og sættir sig meira segja við þrátt fyrir afskriftir. Hefði ekki verið hægt að hafa þetta á svipuðum nótum?

 

Já veröldin er vond, og ríkistjórnin sem gert hefur allt sem í hennar valdi stendur til að vinna að framgangi verkefna hér í Reykjanesbæ, hefur í huga þeirra sökum smá aðfinnsla við samning þeirra nú ráðist á sjálft höfuðvígið. Á þá er hafa hrósað henni fyrir verk sín "hjá bæjaryfirvöldum í Reykjanesbæ". Eru þeir nú orðnir ríki í ríkinu.

Þeir segjast heldur hafa viljað að ráðherrann hefði komið á Ljósanótt og þegið með þeim kaffisopa, frekar en að viðra ummæli sín opinberlega. Kannski kom ráðherrann og drakk jafnvel kaffi einhversstaðar annarsstaðar, þegar hún sá að menn voru uppteknir við slæðudans og skemmtun.