Þar sem Forrest fer, fara myndavélarnar líka.

 

Forrest Gump var einn af þessum mönnum sem fyrir tilviljun lenti oft í hringiðu atburðarrásarinnar, og vann vel úr sínu með það vit sem honum var gefið. Betur en margur maðurinn sem vill telja sig betur gefinn. Hann færði gleði og hlýju inn í líf þeirra sem hann kynntist. Og var ávallt ærlegur í sínum málflutningi.

 

Forrestinn okkar íslendinga, sá sem alltaf virðist hafa lag á vera þar staddur sem atburðirnir gerast, virðist hafa góðan vilja, en er ekki alveg ærlegur í alla staði. Hann flytur okkur falsvonir í flestum tilfellum sem engin innistæða hefur hingað til verið fyrir, en hann meinar vel , vonandi.

 

Fyrst fór hann hamförum á skjánum þegar hann boðaði fagnaðarerindið um niðurfærslu lána hjá öllum einn, tveir og þrír, á meðan ekki einu sinni var búið að ganga frá uppgjöri þeirra banka sem niðurkrifa áttu skuldirnar. Vakti vonir sem því miður var ekki innistæða fyrir.

Næst fór hann í gang með að sannfæra þjóðina að hægt væri að ná betri samningum í Icesave málinu, ef farið væri að hans tillögum, og vildi ekki taka þátt í að skapa sátt um tillögur sem raunhæfar voru.

 

Og nú síðast datt hann inn í miðja atburðarrás þegar hann taldi rétt að benda mönnum á enn eina fullhannaða lausn sína er fólst í að Norðmenn myndu lána íslendingum þá peninga er vantaði. Sagðist vera nánast búinn að ganga frá málinu í Noregi og Jóhanna þyfti bara að hringja. Hvernig hann ætlaði svo að kynna málið fyrir þjóðinni veit enginn, en þar sem Forrestinn fer, fara myndavélarnar líka og því komst málið í hámæli.

 

Auðvitað var það svo eins og í öllum hinum málunum að ekkert var á bak við nema digurbarkarlegar yfirlýsingar. Hann eða umboðsmaður hans hafði spjallað við einhvern þingmann sem engar heimildir eða völd hafði til að gera slíka samninga, en sagt einhverra hluta vegna að hannn myndi bara ganga frá málinu "ikke problemmet er to tusind milliarder godt nok", og Forrestinn náttúlega talið sig hafa leyst málið.

 

Forrest Gump labbaði mörgum sinnum á milli stranda á sínum forsendum, og flokkur fólks fylgdi honum í langan tíma, hélt að hann væri spámaður. Þegar hann  hætti að labba var það af því að hann nennti ekki að labba lengur. Dýpra var það nú ekki. Hann var ekki að vekja neinar vonir hjá fylgjendum sínum sem ekki var innistæða fyrir. Kannski Forrestinn okkar ætti að taka hann til fyrirmyndar?

 

Athugasemdir

[Úrsúla Jünemann, 2.10.2009 kl. 14:54]

Þetta er frábær samlíking. Ég fattaði strax í fyrstu línunum hvern þú átti við. Og ég hló innilega þrátt fyrir að þetta er í raun og veru ekki fyndið.