Að rífast um náinn.

 

Og þá eru höfðingjarnir byrjaðir að rífast um náinn. Þar fer fremstur í flokki hugmyndafræðingur einkavinavæðingarinnar og sérlegur talmaður Hádegismóra, sem nú hefur af hugvitsemi sinni útfært hugsuninna á þá hjörð sem sem safnast hefur saman í kringum einn þeirra örlagavalda er hruninu olli , sem hann kallar Jón Násker.

 

Þarna safnast saman í heiftarlega ímyndardeilu allir þeir sem stjórnuðu áður, og hafa nú grafið svo djúpa holu í sandkassan, þeir þeir sjá ekki lengur hvert því sem mokað er upp,  lendir. Þeir  keppast nú við að finna upp ný viðurnefni hver á annan, öll af sama stofni sem þeim virðist svo hugleikinn.

 

Þarna safnast saman í holunni annarsvegar hópur manna sem alla sína tíð hafa borðað úr skálum lífsins sem opinberir starfsmenn, og hinsvegar þeir er hentu hugmyndir þeirra á lofti og nutu þeirra gæða sem hugmyndafræði opinberu starfsmannanna leiddi af sér. Þeir borðuðu ekki úr gulli, þeir borðuðu gullið . Og nú rífast þeir um náinn.

 

Það verður nú ljóst af rifrildi þeirra hve djúphugsaðar og innihaldslitlar kenningar og athafnir þeirra voru. Og árangurinn hefur komið í ljós. Til valda í viðskiptalífi og stjórnmálum komust menn sem enn voru ekki komnir yfir sandkassahugsunarháttinn. Og allar þeirra athafnir snérust um að ná að koma sem oftast höggi hver á annan. Nú velta þeir fyrir sér hvor er sterkari pabbi minn eða pabbi þinn.

 

Mikið væri nú gott ef þessir höfðingjar héldu sig nú ofan í sandkassanum, og væru ekki stöðugt að minna á tilvist sína annars staðar. Því að ég held að flestir  vilji sem minnst vita af innbyrðis áliti þessara manna hver á öðrum, rétt á meðan verið er að kljást við afleiðingar síðasta sandkassaleiks þeirra. Þeirra tími er liðinn og  sjá verður til þess að girt verði í kringum sandkassann þeirra svo þeir sleppi ekki út á nýjan leik.

Athugasemdir

[zappa (IP-tala skráð) 9.10.2009 kl. 11:46]

hann er vandur að virðingu sinni þessi "prófessor" sem þarna mokar úr (ríkis)kassanum.