Nú ættu menn að staldra við og bíða eftir lögunum.

Það hringdi í mig maður nú í morgunsárið og spurði hvort ég væri hættur að skipta mér af málefnum Hitaveitu Suðurnesja, og er eg spurði hvers vegna héldi hann það benti hann mér á að ég hefði ekkert bloggað um grein og viðtal sem birtist í 24stundum og fjallaði um hugsanlega uppskiptingu á HS ef Orkuveitan keypti ekki af Hafnfirðingum.

Við hlið greinarinnar var viðtal við Ásgeir Margeirsson forstjóra sem nú virðist vera kominn í hlutverk þess er ætlar að bjarga hagsmunum HS, þar sem hann segir að eini aðilinn sem virðist hafa vilja og burði til að kaupa þennan hlut sé Geysir Green Energy, sem þar með eignaðist vel  rúmlega 40% hlut í HS.

Ég verð að viðurkenna að þessi grein hafði farið fram hjá mér, enda hélt ég að mál þetta væri komið í þann farveg sem við væri unandi og menn myndu ekki aðhafast neitt á meðan lögin um orkulindirnar væru til umræðu á Alþingi. Það hafði bæjarstjórinn okkar sagt og því ætla ég að treysta. Það getur ekki verið að menn ætli að fara út í einhver uppkaup á hlutum meðan lög með klár markmið hvað varðar eignarhald eru til afgreiðslu í þinginu. það væri gegn öllu því er menn hafa áður sagt.

Í ógnarlangri ræðu á opnum  fundi sjálfstæðisfélaganna sl haust fór forstjóri HS yfir rekstrartölur hitaveitunnar og taldi það ekki fýsilegan kost að skuldsetja Reykjanesbæ til þess að eignast meira en orðið er í Hitaveitu Suðurnesja og forstjóri GGE tók undir það. Nú veit maður að fjárfestar eins og GGE eru ekki í einhverri góðgerðarstarfsemi,en þeir virðast þó meta það þannig að jafnvel á þessum tímum sé það fýsilegur kostur að kaupa meira í HS. Hvað hefur breyst? Er það fyrirhuguð orkusala til álversins, sem þó var vitað um í haust.   

Það er ljóst að hvernig sem fer fyrir lögunum á alþingi, þá mun GGE eignast orkuvirkin og réttin til sölu á því rafmagni sem selt verður til bæði álvers og annars iðnaðar á svæðinu. Reykjanesbær um eignast  veitukerfin og hugsanlega 2/3 hluta af auðlindinni. Við uppskipti sem þessi þá hefur sá hluti reksturs hitaveitunnar sem skapar arðinn verið færður til einkaaðila.

En úr því að ég er nú byrjaður að skrifa um HS eina ferðina enn datt mér í hug spurning sem að mér var beint um daginn og varðar einmitt aðkomu GGE að Hitaveitu Suðurnesja. Það væri gaman að fá að vita hvernig samskiptum HS og GGE er háttað hvað varðar notkun á sérþekkingu þeirri sem HS hefur yfir að ráða í sambandi við útrás orkufyrirtækjanna. Aðgangur að þessari vitneskju var metinn á um það bil 20 milljarða í REI dæminu og viðurkennt að þessi  vitneskja var mikils virði. Er rétt sem maður heyrir að GGE í sinum útrásarverkefnum fái þessa vitneskju frítt í gegnum HS. Ef svo er er þetta þá ekki nákvæmlega sama dæmið og hinn fyrsti borgarstjórnarmeirihluti í Reykjavík sprakk á. Menn gátu ekki fellt sig við að eitt fyrirtæki hefði einkaaðgang að upplýsingum OR til 20 ára. Er búið að gera einhvern slíkan samning við GGE? Og er þá ekki verið að mismuna öðrum hluthöfum í fyrirtækinu,sem eiga skýlausan rétt á greiðslu fyrir þessar upplýsingar?

Þeir standa að baki sínum manni

Í kvöld lét ég tengdasoninn draga mig fárveikan manninn á fund sem lögreglumenn og tollverðir  hér á Suðurnesjum efndu til bæði til að sýna sínum yfirmanni stuðning og jafnframt til þess að útskýra málin fyrir okkur, sauðsvörtum almúganum og nokkrum þingmönnum hvernig á þessari frammúr keyrslu stendur.  Þarna komu upp bæði lögreglumenn og tollverðir og útskýrðu þessa yfirkeyrslu og gerð jafnframt grein fyrir því starfsumhverfi sem þeir eru að vinna í.  Það er ekki gott.

Það er greinilegt af lýsingum þeirra að störf þeirra eru meira unnin af hugsjón en vegna þess að kjör þeirra séu  eitthvað sem geri störf þeirra eftirsóknarverð. Einn lögreglumaðurinn sagði t.d frá því að um síðustu jól hefði hann enn einu sinni þurft að hringja heim til barnanna til að segja þeim í eitt skiptið enn að verið gæti að hann yrði kannski heima um næstu jól. Við daglaunamenninir leyfðum okkur að hlæja en lögreglumenninir á staðnum var ekki hlátur í huga. Hjá þeim var þetta hversdagsleikinn. Um næstu helgi á eftir að manna 20 vaktir hér á Suðurnesjum,en eingöngu 6 manns til að vakta þær. þetta gengur náttúrulega ekki.  Fyrir sameininguna hér á svæðinu voru 92 lögreglumenn en eru nú komnir niður í 74 þrátt fyrir þá staðreynd að bæði fólki hafi fjölgað og starfsemin á Keflavíkurflugvelli stóraukist.

Tollverðir höfðu nánast sömu sögu að segja nema að þar hafði mannafækkunin ekki orðið jafn drastísk, en hinsvegar umsvifin aukist um rúmlega helming án þess að til hafði komið aukið fjármagn.  Þeir gerðu grein fyrir því starfi og þeim áhrifum sem slíkur niðurskurður myndi hafa, ekki bara út frá því er liti að þeim sjálfum, heldur og hvernig það kæmi til með að hafa áhrif á ríkiskassann.  Þeir vildu meina að beint tekjutap vegna færri tollvarða myndi nema að minnsta kosti 175 milljónum á ári, peningar sem þeir innheimta, auk þess sem óbeinu áhrifin gætu numið mörg hundruð milljónum þegar að slakað yrði tollgæslu og t.d fækkað mannskap í grænum hliðum.

Nokkrir þingmenn tóku til máls og hétu stuðningi sínum og voru það þeir Bjarni Harðarsson, Grétar Mar. Atli Gíslasson og Ögmundur Jónasson. Einnig tók til máls Árni Sigfússon bæjarstjóri sem lýsti yfir stuðningi sínum við málefnið.  Hinsvegar verð ég að segja að ég saknaði þess að sjá hvorki þingmenn Sjálfstæðisflokks eða Samfylkingar á svæðinu auk þess sem ekki var að sjá einn einasta bæjarfulltrúa.  Það var skrýtið.

Það er ljóst að ég tel eftir þennan fund að sú framúrkeyrsla á fjárlögum sem um ræðir felst að nokkru leyti í þeim vinnuaðferðum sem beitt er við vinnslu fjárlagana.  Það er að stjórnendur ríkisfyrirtækjanna eru ekki kallaðir fyrir fjárlaganefndina til að gera grein fyrir áætlunum sínum, heldur eru það embættismenn ráðuneytana sem gera svo, eftir því sem mér skildist.  Með þessu fyrirkomulagi er ekki minnsti möguleiki fyrir fjárlaganefndarmenn að hafa einhverja yfirsýn yfir hver raunveruleg þörf viðkomandi stofnunar er.  Þessu þarf að breyta.

Eftir fund sem þennan eykst sú virðing sem maður ber fyrir þessum starfstéttum.  Þeir vinna í vonini um að kannski einhvern tima í nánustu framtíð fái þeir að vinna við starfsskilyrði sem okkur hinum finnast að séu bæði eðlileg og sjálfsögð.  Þessu fólki eigum við margt að þakka og virða.

 

 

 

Niðurskurður lög og tollgæslu á Suðurnesjum

Undanfarna daga hafa okkur borist fréttir af að nú skuli skera niður fjárveitingar til Lögreglustjóraembættisins á Suðurnesjum. Menn eru ekki sammála um hvort heldur hér sé um að ræða niðurskurð eða leiðréttingu.en í raun skiptir það ekki máli,því hvort heldur það er verður niðurstaðan sú sama. Lélegri þjónusta bæði hvað varðar lögregu og tollaeftirlit.

 Það er ljóst að Keflavíkurflugvöllur er hlið utanaðkomandi inn í landið og jafnframt hlið inn á Schengensvæðið. Þarna fer fram öflugt eftirlit með t.d  innflutningi fikniefna til landsins auk vegabréfaeftirlits og árangur af því starfi verið góður. Ef menn velja að láta þessar niðurskurðstillögur ganga í gegn er ljóst að þar með er miklu starfi og uppbyggingu kastað á glæ. Það viljum við ekki láta gerast.

 Það er ljóst að niðurskurður sem þessi kemur t.d til með að hafa áhrif á frekari uppbyggingu vallasvæðisins, þar sem aðilum í flugþjónustu verður ekki gert kleift að nýta þær byggingar sem þar losnuðu, vegna þess að ekki verður hægt að halda uppi eðlilegri toll og löggæslu vegna kostnaðar. Það er líka ljóst að á sama tíma og íbúum á Suðurnesjum hefur fækkað um ca. 15% undanfarin ár og stöðugt aukin umferð um Keflavíkurflugvöll að þá er það ekki rökrétt niðurstaða að draga úr lög og tollgæslu. Heldur ber að auka hana.

Það er ekki upplifun okkar íbúanna hér á Suðurnesjum að embætti Lögreglustjórans á Suðurnejsum hafi verið að bruðla með fé. heldur þvert á móti. Sýnileg löggæsla er hér í algeru lágmarki, enda sama þróun verið hér í gangi og víðast hvar um landið lögreglumönnum fækkað. Ekki er hægt að segja að bruðlað hafi verið í húsnæðismálum eins og best sést á að stór hluti starfsemi embættisins fer fram í gámum sem staðsettir eru rétt við Reykjanesbrautina, og óhætt er að segja að útlendingum begður í brún þegar maður segir þeim hvaða starfsemi fer þarna fram.

Það verður að segjast eins og er að eitthvað virðast áherslur þeirra er með völdin fara, ekki vera í takt við þarfir þeirra er greiða þeim launin. Þannig getur maður sagt að það er skrýtin áhersla að á sama tíma og við skerum niður löggæsluna, þá hika alþingismenn okkar ekki við að skammta sjálfum sé aðstoðarmenn sem koma til með að kosta skattborgarana fúlgur fjár . Hvað eiga þeir aðstoðarmenn að gera? Bursta fyrir þá skóna, á meðan þeir eru annað hvort í jóla, páska. eða sumarleyfi? Nei ég held að þeim peningum sé betur varið til þess að t.d efla löggæslu og tollgæslu því ljóst er að í báðum þessum málaflokkum eru fjárveitingarnar háðar því hvað menn vildu að hlutirnir kostuðu frekar en hvað þeir kosta. Það er miklu heillavænlegra að reyna að tryggja að lög og tollgæsla séu í lagi frekar en að eyða peningum skattborgarana upp á von og óvon um að komast t.d í öryggiráð Sameinuðu þjóðannna, 500 milljónir, þar sem fulltrúar okkar koma til með að rétta hendur upp í loft, í ullarvettlingum, allt eftir afstöðu valdhafa hverju sinni. það er mín skoðun

Nú hafa sveitarfélögin gert það sem þeim ber.

Nú hafa sveitarfélögin Garður og Reykjanesbær gert það sem þeim ber, og nú er áframhaldið að mestu í höndum Norðuráls og ríkisins hvað varðar úthlutun starfsleyfa og losunarkvóta.

Framkvæmdaleyfi vegna Helguvíkurálvers afgreitt

Nú er málið í höndum Norðuráls

Sveitarfélögin Garður og Reykjanesbær hafa að undanförnu sætt gagnrýni ýmissa fyrir áætlanir sínar um uppbyggingu álvers í Helguvík. Ekki hefur borið á neinni gagnrýni hvað varðar uppbyggingu álvers að Bakka. Hingað til hefur það talist skylda hverrar sveitarstjórnar hvar sem er á landinu að greiða fyrir uppbyggingu atvinnulífs á hverju svæði. það hafa bæði bæjarstjórnir Garðs og Reykjanesbæjar gert, og gefið út framkvæmdarleyfi fyrir fyrirhuguðu álveri. Það er þeirra hlutverk.

Menn hafa talað um og gagnrýnt að ekki sé búið að tryggja orku til fyrirhugaðs álvers, þrátt fyrir að langt sé síðan að undirskrifuð hafi verið viljayfirlýsing þar um á milli Norðuráls annars vegar og Hitaveitu Suðurnesja og Orkuveitu Reykjavíkur hinsvegar.

Eftir því sem fram hefur komið bæði í viðtölum við forsvarsmenn sveitarfélaganna og forustumenn Landnets sem fer með línulagninar er það mál í eðlilegum farvegi og ekki ástæða til að ætla að flutningur orkunnar eigi að hafa neikvæð áhrif hvað þessa framkvæmd varðar.

Skipulagsyfirvöld hafa lagt blessun sína yfir hvað varðar þann hlut er að þeim snýr.

Að þessum skilyrðum öllum uppfylltum er skv. landslögum öllum þeim kröfum er snúa að sveitarfélögunum uppfyllt, og því ekki nein ástæða fyrir þau til annars en að gefa út það framkvæmdaleyfi sem gefið var út í dag.

Nú er framhaldið að mestu leyti í höndum byggingaraðilans Norðurál.

Og nú verð ég að vera sammála sjálfum mér.

Eftir að hafa verið sammála minnihlutanum í bæjarráði og bæjarstjórn hér á síðunni um daginn, og vegna þess að ég lá veikur hér heima og leiddist ákvað ég til að drepa tímann að kíkja aðeins á hvernig bygging Hljómahallarinnar kæmi út fyrir fjárhag Reykjanesbæjar til framtíðar. Sú niðurstaða segir mér að þessi leið sem valinn hefur verið er alls ekki skynsamleg út frá hagsmunum bæjarins til lengri tíma litið.

Ég geng út frá því að líftími hússins sé aðeins 60 ár  sem er frekar stutt.  Ég hef áður bent á að til er þumalputtaregla sem segir að rekstrarkostoðnaður skiptist í þrjú timabil. 1/3 er byggingar-kostnaðurin. 1/3 er fjármagnskostnaður og 1/3 er rekstur mannvirkis.

Áætlaður byggingarkostnaður skv. því sem maður hefur heyrt er 1.4 milljarður, og er það eftir því sem maður heyrir 400.000 á hvern fermeter sem er rosalega mikið.  Látum það þó vera og reynum að vera jákvæð því þetta segir okkur að hér er ekki um neina búningsklefa eða geymslur að ræða. Þetta verður glæsilegt.

Miði maður við eins og stendur á heimasíðu Fasteignar ehf að leigugjald á mánuði verði 0,685% verða leigugjöld af framkvæmdinni 9.590.000 á mánuði eða um það bil 115.000.000. á ári. Greiði bærinn til Fasteignar þessa leigu í 30. ár verðum við búinn að greiða 3.452.000.000.  Þetta eru svakalega mörg núll. Þannig höfum við greitt á þessum 30  árum  allan byggingarkostnaðinn 1.4 milljarða. allan fjármagnskostnaðinn 1.4 milljarða og stóran hluta rekstur mannvirkisins um það bil 650 milljónir. Nú ber að geta að ef samningur þessi er eins og aðrir sem maður hefur náttúrlega bara heyrt um tekur Reykjanesbær að sér að sjá um viðhald innadyra, sem má reikna sem 65% af heildarviðhaldskostnaði hússins.  Þannig að umsýsluaðili hússins hefur einnig fengið greitt fyrir viðhald til falls hússins. þetta er bara kostnaður vegna Hómahallar.en við lítum á dæmið miðað við allar þær fasteignir sem við í dag leigjum af Fasteign ehf þá að meðtaldri Hljómahöll og væntanlegum Bæjarskrifstofum má fastlega reikna að leigugjöld bæjarins nemi um það bil 30 milljörðum króna á næstu 30 árum

Þetta finnst mér líta mjög vel út og segir mér að út frá hagsmunum Fasteignar ehf sé þetta náttúrulega alveg frábært dæmi.  En út frá hagsmunum bæjarbúa algerlega út í hött, vegna þess að þegar þessi 30 ára samningur rennur út þarf bæjarfélagið þrátt fyrir allt að greiða áfram sína leigu 115.000.000. á ári og sinna viðhaldi innanhúss,en Fasteign hefur tryggt sig til loka.  Að vísu fær Reykjanesbær hugsanlega einhvern arð sem eignaaðili, en ekki þarf að reikna með að sá arður af þessari eign geri meira en að standa undir viðhaldi og kannski hluta rekstrarins.

Ef stjórn bæjarins telur að við höfum efni á að fara þessa leið og greiða upp húsið og fjarmagnskostnaðinn á 30 árum væri þá ekki vitlegra að gera þetta þannig að við myndum eignast þetta hús á þessum tíma og sleppa þannig við 3.5 milljarða leigu næstu 30  ár þar á eftir.  Það finnst mér hljóma skynsamlega.

Við verðum að athuga að þegar við förum yfir þetta mál á þennan hátt, verður það augljóst fyrir manni að þessi leið sem valinn hefur verið kemur til með kosta bæjarbúa í leigu um það bil 30 milljarða á næstu þrjátíu árum af eignum sem við áttum að mestu leyti skuldlaust áður.  Nú árið 2008 höfum við í fyrsta sinn íbúar Reykjanesbæjar tækifæri til að losa okkur út úr þessu dæmi,sem étur nú þegar upp stóran hluta af framkvæmdafé bæjarins, með því að við erum að leigja yfir 45.000 fermetra af húsnæði sem áður var í okkar eigu að mestu. Er ekki réttara með langtíma hagsmuni  bæjarins í huga að standa sjálf fyrir þessum framkvæmdum með t.d lánum úr lánasjóð sveitarfélaganna og jafnvel sparisjóðsins og eiga þetta þá sjálf að lokum. Þannig sleppum við að borga yfir a.m.k  60 milljarða króna í leigu á næstu 60 árum. Það hlýtur að þurfa að hugsa um hag bæjarins í lengri tímabilum en 4.árum   Það er mín skoðun.

 

 

Álver í Helguvík ?

Undanfarið hafa farið fram miklar umræður um fyrirhugað Álver í Helguvík. Mín skoðun í því máli hefur allt frá upphafi verið sú að skynsamlegt og rétt sé að Álver rísi í Helguvík. Þetta er ekki ekki skoðun sem ég hef tekið út í loftið, ég tel mig hafa velt þessu máli vel fyrir mér og undanfarnar vikur hefur þessi skoðun mín styrkst.

Menn hafa talað um og rannsóknir sem gerðar hafa verið hafa á undanförnum árum, staðfesta að koltvísýringslosun okkar jarðarbúa hefur haft áhrif á lofthjúp jarðar, og ekki til góðs. Aðrir hafa talað um að sú hlýnun jarðar sem átt hefur sér stað, sé af náttúrulegum völdum,og vitna til 7.ára timabila heitra og kaldra sem fylgt hafa okkur alla tíð. Það er meira huglægt mat sem erfitt er að sannreyna.

Hvort heldur er réttara, verður ekki fram hjá því horft að vísindalega er sannað að koltvísýrings-losunin hefur haft áhrif og þau áhrif eru hnattræn. Þetta þýðir raunverulega að litlu máli skiptir hvar þessi losun á sér stað, áhrif losunarinnar er sú sama um allan heim  þar sem koltvísýringurinn leitar upp í himinhvolfið og dreifist þar.

Það sem skiptir máli er að reynt sé að halda þessari losun í algeru lágmarki. það er ljóst að þjóðir heims hafa bundist samtökum um að reyna að lágmarka þessa losun, og liður í því er svonefnt Kyoto samkomulag sem gert hefur verið. Menn hafa sagt að það skipti miklu máli að svonefnd vistvæn orka sé notuð eins mikið og mögulegt er. Þar komum  við íslendingar sterkir inn, auk þess sem lög og reglur hér á landi eru kröfuhörð, hvað útblásturinn varðar. Þar er enginn málamiðlun og þeir Norðurálsmenn vita það og virða. Ljóst er að það er fátt sem bendir til að fram sé komið það efni sem tekið getur við af álinu og meðan svo er mun álframleiðslan halda áfram. þá er tel ég að betra sé út frá hnattrænu sjónarmiði að það sé þá framleitt þar sem ýtrustu mengunarvörnum er beitt.  

Menn hafa talað um að betra sé að nýta þá vistvænu orku sem möguleiki er á, til iðnaðar sem ekki mengi svo mikið sem áliðnaðurinn gerir. Það er gott sjónarmið og göfugt. Hægt sé að fá hærra verð fyrir rafmagn sem selt er til slíkra vekefna. Nú hef ég ekki lagt mig eftir að finna út hvert það verð var sem samið var um til netþjónabús þess er er nýlega var tilkynnt um að opna ætti á Vallarheiðinni, en tók þó eftir að við opnun þess ættu að skapast um það bil 20 störf í netþjónabúinu sjálfu og möguleiki á u.þ.b 8o tengd störf. þessi störf verða öll mjög sérhæfð, og koma til með að krefjast ákveðinnar menntunar.

það er skrýtið hvernig andstæðingar álversins hafa undanfarið snúið rökum sínum og bent á að komi til þessara framkvæmda þá muni þenslan verða svo gríðarleg að til vandræða horfi. Þeir vilja sumir að minnsta kosti meina að á meðan staðan á mörkuðum sé eins og hún er í dag  þar sem allar vístölur hafa fallið og verðbréf hrunið þá geti vart talist ástæða fyrir að fara út í slíka framkvæmd,það sé óráð. Þessar röksemdir skil ég ekki. það er ljóst að framleiðsluatvinnuvegirnir eiga ekki minnstu sök á þeirri stöðu sem er á markaði í dag. þar eru aðrir kraftar að verki. Fagfjárfestar vilja sumir kalla þá,en aðrir kalla þetta spákaupmenn. Aðilar sem kjaftað hafa upp verðmæti,sem svo engin eða lítil innstæða er fyrir. það er nefnilega ljóst að verðmæti verða ekki til við kjaftagang,heldur gerist það með framleiðslu, og hana ber að styrkja. Og hafi einhvern tíma verið ástæða til að ýta undir framleiðslu greinarnar er það núna. Annars blasir við atvinnuleysi ef menn velja að sitja með hendur í skauti og vona að markaðirnir hressist.

Fiskvinnslan og sjávarútvegurinn í heild sinni hafa orðið fyrir miklum skakkaföllum og getur vart til framtíðar  talist sú atvinnugrein sem svæðið skal reiða sig á. Allir vita hvernig fór með varnarliðið þar misstu yfir 700 manns vinnuna og þótt tekist hafi með samstilltu átaki að afstýra hörmungum er það mál ekki leyst að fullu. Það er því mikilvægt fyrir framtíðaruppbyggingu svæðisins að menn standi saman um að skapa sem fjölbreyttust  atvinnutækifæri sem þarf til að  mannlíf fái að dafna hér á Suðurnesjum.

 

 

Neikvæð mál og jákvæð umræða

Það er skrýtið hvernig maður lendir stundum í skrýtnum stöðum án þess að hafa ætlað sér það. Þetta  kom fyrir mig um daginn þegar ég bloggaði í sakleysi mínu í bloggið mitt um Samkeppnisstofnun og álit hennar í sambandi við HS.  Ég sem byrjandi í bloggi taldi mig vera á hálfgerðu eintali við sjálfan mig í minum eigin bloggheimi, enda ekki búinn að láta neinn vita að ég væri yfirleitt að blogga.  Daginn eftir birtist í mbl. lítil grein um þetta blogg og var dregin fram setning sem snéri að bæjarstjóranum okkar hér í Reykjanesbæ.  Um þetta vissi ég náttúrulega ekki þegar ég fór til vinnu þann morgun,enda maður morgunsvæfur svo horfir til vandræða á minu heimili, og næ sjaldnast að renna í gegnum blöðin af einhverju viti áður en ég fer.  Þar voru hinsvegar nokkrir sem höfðu vaknað árla morguns og ég held í þeim eina tilgangi til þess að vera búnir að lesa blöðin áður en þeir færu til vinnu.  Sumir voru náttúrulega hreint ekki hressir með mig, en þó voru þeir fleiri sem voru bara nokkuð kátir eftir að hafa lesið bloggið í heild sinni. Hélt ég þá að kveldi að máli þessu væri lokið og taldi mig hafa lært nokkuð af þessu t.d að þegar maður skrifar eitthvað í þessum dúr á maður bara að ýta á  vista sem uppkast og skoða,  en ekki vista og birta kjósi maður friðsæld og ró.

Málinu var bara alls ekki lokið, og síðan hefur allskonar fólk haft við mig samband og hvatt mig til að blogga um allskonar málefni, og snúa þau flest að bæjarmálum hér í Reykjanesbæ.  Það finnst mér góð hugmynd. Menn hafa verið að nefna mál eins og Álverið í Helguvík, tengsl Glitnis og RNB. þurfum við virkilega tónlistarskóla fyrir 1.5 milljarða?  Eigum við að draga okkur út úr Fasteign? og fleiri mál í þessum dúr.  Allt alveg stórpólitísk mál og telst ég nú seint sérlega pólitískur þó auðvitað hafi ég skoðanir.

Ég spjallaði nátturulega við vin minn sem hingað til hefur ráðlagt mér heilt þegar ég hef þurft á að halda, sem er oft.  Hann sagði að það borgaði sig ekki fyrir mig að vera að fjalla um svona neikvæð mál í bloggi, ég yrði bara álitinn svona neikvæður tuðari sem sæi aldrei ljósið.  Mér fannst ég hálfleiðinlegur þegar hann sagði þetta svona.

Nú hef ég verið að hugsa málið í nokkra daga og er enn ekki farinn að skilja þetta sjónarmið vinarins hvað það varðar, að einhver mál geti verið neikvæð eða jákvæð.  Annað hvort eru mál þess eðlis að vert er að ræða þau og sú umræða leiði til einhvers, eða þau eru ekki þess virði. Öll umræða um mál sem  eru gild til umræðu hljóta um leið að vera jákvæð umræða þvi eingöngu í umræðunni koma fram þau rök sem nauðsynleg eru og að málið geti talist þroskað.

 

Frábært kúttmagakvöld

 

Eyjólfur vinur minn bauð mér á föstudaginn á Kúttmagakvöld hjá Lionsklúbbnum sínum. Prófaði í fyrsta sinn á ævinni kúttmaga, alveg frábær matur. Kom mér á óvart.  En það sem kom mér samt mest á óvart var loðnan, sem var sannkallað sælgæti.  Hef þó enn ekki komist að því hvernig hún var elduð. Tók eftir að flestir félagarnir í klúbbnum voru komnir yfir miðjan aldur, en það vantaði ekkert upp á kraftinn í köllunum og höfðu þeir greinilega haft mikið fyrir að útbúa kúttmagana sjálfir.

Eitthvað fór ég að hugsa um hve miklu svona klúbbar hefðu fengið áorkað fyrir samfélagið í áranna rás, og stutt mörg góð mál.  Ég hafði orð á þessu við sessunauta mína og allir voru sammála um að hefði slíkra klúbba ekki notið við, væri staða ekki okkar jafngóð í dag og raun ber vitni. Þessum klúbbum eigum við mikið að þakka og öllu því óeigingjarna starfi sem þar hefur verið unnið.

Ég fór að velta því fyrir mér þegar ég kom heim, hve hlutirnir hefðu breyst á fáum áratugum.  Það er ekki svo langt síðan að auðvelt var að fá menn til að taka þátt í slíku starfi sem bæði Kiwanis og Lions er.  Nú er eftir því sem manni skilst vandamál að fá menn á miðjum aldri til þess að taka þátt í slíkum klúbbum og bera menn við tímaskorti.  Hraði þjóðfélagsins og kröfur eru svo miklar að menn komast ekki yfir að taka þátt í svona starfi meðfram öðru sem sinna þarf.

Ég komst nú samt að þeirri niðurstöðu að þrátt fyrir að hafa nóg á minni könnu þá væri nú spennandi kostur að taka þátt í slíku starfi byðist manni það.  Það er ekki bara að þannig gæti maður látið eitthvað gott af sér leiða, heldur lika hitt sá félagsskapur sem þarna er.  Þarna var kominn saman hópur af mönnum á besta aldri og allir sem ég talaði við virtust kunna óteljandi sögur af mönnum og málefnum á svæðinu og skemmtu sér vel við að segja þær.  Um leið og þeir skemmtu sér og öðrum voru þeir líka að láta gott af sér leiða.  Þessum mönnum og konum verður seint þakkað það óeigingjarna starf sem þeir hafa unnið fyrir samfélag sitt.

Það eru þessir menn sem eru  sómi Íslands sverð og skjöldur.

 

 

 

 

Þetta eru bara nokkuð góð lög,en hefðu mátt koma fyrr.

Fylgdist í gær með öðru eyranu á umræður frá Alþingi þar sem orkulögin hans Össurar voru borin upp. Þar kom margt fróðlegt fram og í raun staðfest að nánast allir eru sammála um að meginntakið í lögunum er gott. Það var gott að finna að flestir þeir sem tjáðu sig voru okkur Suðurnesjamönnum sammála að sú sala sem fér fram á 15% hlut ríkisins á sínum tíma voru mistök. Tók eftir í svari ráðherrans til að ég held Ólafar Norðdal, að hann var sammála mér að veitukerfi er ekki það sem fjárfestar sækjast eftir. En við verðum víst að taka við því og afsala okkur virkjunum að einhverju leyti.

Nú er að verða spennandi hver næsta vinda í þessu máli verður. Auðvitað er það þrælfúlt fyrir Hafnfirðinga ef Orkuveitan kaupir ekki þann hlut sem samið hafði verið um,ef samkeppnistofnun úrskurðar svo, en lítil vörn finnnst mér vera í því að samningurinn sé gerður og þar sé enginn fyrirvari . Auðvitað var fyrirvarinn kominn um leið skrifað var undir tilboðið, sem sé sá að hann myndi standast landsalög. það verða Hafnfirðingar að virða.

 Maður fær einhvern veginn á tilfinningunna eftir atburði gærdagsins, að jafnvel sé möguleiki á að nú gangi menn í að lenda þessu máli þannig að viðunandi sé fyrir framtíð Hitaveitunnar. Nokkrir þingmenn og þá vil ég helst nefna þá Steingrím J Sigfússon og Kristinn H Gunnarsson átta si á alvarleika málsins og hikuðu ekki við að leggja til að menn bökkuðu til baka og kæmu þessu máli í eðlilegt horf. þökkk sé þeim.