Hvað með launin?

Var að velta fyrir mér hvort að danskur launþegi fái kannski eitthvað fleiri krónur útborgaðar. Veit ekki

Bensín dýrara í Evrópu

Sjávarútvegurinn græðir

Það rennur alltaf betur upp fyrir manni að það er eitthvað meira en lítið vitlaust við efnahagskerfi það búum við. Á sama tíma og meginþorri almennings hefur þungar áhyggjur af stöðu sinni vegna gengisfalls krónunar og undir þær áhyggjur taka samtök atvinnulífsins og fleiri góðir menn, þá kætist sjávarútvegsráðherra á bloggi sínu yfir nú sé krónan loksins rétt skráð og það sé kærkomið , en hefur hóflegar áhyggur af afkomu almennings.Það er ekki alveg ljóst hvort hann er meira ráðherra þjóðarinnar eða nýráðinn  hagfræðingur LÍÚ. Nú græðir sjávarútvegurinn. Auðvitað er það gott, en fyrr má nú aldeilis fyrrvera.

Það er svo skrýtið með þessa blessuðu stjórnmálamenn okkar hvernig þeir draga fram rök eftir því hvernig vindur blæs og upphefja eitthvað sem sagt hefur verið mörgum mánuðum fyrr í jafnvel allt öðru samhengi. Nú velur hann að vitna til Björgólfs Þórs þar sem hann bendir mönnum á að það séu rekstrafélögin sem skapi þann arð sem þjóðfélagið byggir á. Það held ég að allir menn sem komnir eru yfir miðjan aldur hafi  vitað, og í raun merkilegt að Björgólfur hafi séð ástæðu til að minna menn á það. Hann veit sínu viti.

Hitt er annað sem Einar K velur þó að draga ekki fram úr þessu viðtali, og það eru orð Björgólfs um að kannski sé tími til kominn að skipta um gjaldmiðil, og nefndi til sögunnar svissneska franka ef ég man rétt. Hann veit nefnilega líka sínu viti þar, enda sá íslendingur sem besta þekkingu hefur á fjármálakerfi heimsins. Það sést á árangrinum.

Á síðustu dögum höfum við bessevissarnir á blogginu farið mikinn og komið með allskonar góð ráð til handa ríkisstjórninni um hvað hægt væri að gera til að minnka áhrifin af þessu ástandi. En eftir því sem fleiri úttala sig um málið  þá verður maður því miður að vera  sammála Geir H Haarde að í raun þá sé ekki ástæða fyrir ríkisstjórnina að grípa til aðgerða, vegna þess að það er í raun ekkert hægt að gera, annað en bíða og vona. Slíkt er ástandið. Það er ekki til gjaldeyrisforði til að grípa inní.  

Auðvitað er það rétt hjá Björgvin G Sigurðssyni að kannski er ekki rétti tíminn til að taka þessa umræðu nú á meðan við berjumst við að halda bátnum á floti, ofan í þesssum djúpa öldudal.  Þar sem krónan heldur bara áfram að falla þrátt fyrir uppsveiflur á erlendum mörkuðum. En það held ég að öllum sé ljóst, að tíminn sé kominn til að taka upp umræðu um aðild að Evópusambandinu strax, þó það komi til með að taka okkur langan tíma að komast í þá stöðu að verða teknir þar inn. Allt annað er heimska.

Við lútum greinilega ekki sömu lögmálum.

Það er fróðlegt að fylgjast með hvernig fjármálalífið tekur kipp úti í heimi,við það að Seðlabanki Bandaríkjanna ákveður að lækka stýrivextina í framhaldi af þeirri dýfu sem verið hefur á fjármálamörkuðum á sama tíma og Davíð Oddson telur að slíkt komi ekki til greina hér á Íslandi. Okkar efnahagsstjórn lýtur greinilega einhverjum allt öðrum lögmálum en restin af hinum vestræna heimi.

Hlutabréf hækkuðu vestanhafs

Stjórna misskildir sérhagsmunir ferðinni?

  

Þetta er skrýtnir dagar sem nú eru að líða.Flest höfum við á tilfinningunni að allt sé að fara til fjandans. Maður fer að velta fyrir sér hlutum, sem áður höfðu svo sem ekki verið á dagskrá, Eitt af því sem ég hef verið að velta fyrir mér þessa síðustu daga er sú umræða sem átt hefur sér stað um aðildarviðræður að Evrópusambandinu.

 

Umræðan virðist  mótast af fyrirframgefnum forsendum andstæðinga hugsanlegrar aðildar,og minnir  mann óneitanlega svolítið á söguna um manninn sem hugðist fá lánaðan tjakk, og hvernig hann á leiðinni heim að bænum var fyrirfram búinn að mynda sér skoðun á því hvert svar bóndans yrði.

 

Ég get ekki skilið hversvegna menn taka ekki þessa umræðu og  ganga til viðræðna um hugsanlega aðild og sjái hvað út úr slíkum viðræðum kemur, og svo geta menn ýmist verið með eða á móti, eftir því sem kemur út úr þeim viðræðum. Þá fyrst verður ljóst um hvað málið snýst. 

 

Það er ljóst að vandamálin sækja að úr mörgum áttum, og hverjum manni ljóst að krónan hefur liðið undir lok sem sá gjaldmiðill sem við byggjum afkomu okkar á til framtíðar.. Menn tala um svissneska franka og samnorrænan gjaldmiðil, og  rembast eins og rjúpur við staur að leiða athyglina frá hinu augljósa, að taka upp aðildarviðræður og sjá hverju þær skila okkur. Okkur er nú þegar gert að innleiða um það bil 75% af þeim lögum sem evrópusambandið setur. Lög sem við höfum enginn áhrif á vegna þess að við erum svo heimóttarleg í hugsun að við gefum að sérhagsmunir þeir sem við töpum við hugsanlega aðild séu svo miklir, að borgi sig ekki einu sinni að ræða málið.

 

Á sama tíma og allur almenningur í Evrópu bíður komu vorsins og sumarsins með nokkuð örugga sýn á framtíðina,sveiflur minni hvað varðar afkomu þeirra sökum stærðar markaðskerfisins,og evran stendur í stað. þá sitjum við hér upp á Íslandi  með krónuna í frjálsu falli og veltum fyrir okkur hvernig við getum greitt verðtryggðar skuldir okkar með ónýtum gjaldmiðli  í 9% verðbólgu. Bæði erlendar og innlendar skuldir heimilinna hafa hækkað í þessari rússibanareið krónunar, en þrátt fyrir það virðist aðaláhyggjuefni stjórnmálamannanna vera hvort einhverjir flokkar klofni ef farið er í aðildarviðræður við Evrópu-sambandið. það finnst mér þverhausalegur hugsunargangur. ef ekki má einu sinni má ræða málið og finna út um hvað það snýst.

 

Nú er ég náttúrulega einn af þeim sem skil ekki afhverju það þarf að vera svo slæmt t.d fyrir sjávarútveginn að við göngum í Evrópusambandið, og enginn almennileg rök sem ég hef séð fyrir því ef litið er á það mál út frá hagsmunum almennings. Eins held ég að það þurfi ekki að þurfi ekki endilega að vera landbúnaðinum slæmt þótt við myndum taka upp slíkar viðræður. Þá kæmi að minnsta kosti í ljós bæði kostir og gallar við slíka aðild.

 

Nei við eigum ekki að láta einhverja misskilda sérhagsmuni stýra þessari umræðu, heldur eigum við að sýna skynsemi og leyfa okkur að taka upp aðildarviðræður  eins fljótt og mögulegt er , og finna út hvort aðild að Evrópusambandinu sé það sem við viljum. Það gerum við með þjóðaratkvæðagreiðslu. Það er mín skoðun.

Já og gerum helst ekkert

Auðvitað verðum við að halda ró okkar,en það þýðir þó ekki að ekkert skuli gera.

Það væri t.d hægt að lækka álögur á bensín.

það væri hægt að afnema eða minnka verndartolla á matvælum til að halda verðinu niðri.

Og eflaust væri margt,margt annað sem hægt væri að gera

Þurfum að fara varlega

Einkavæðing eða einkarekstur.

    Í gær birti ég smá blogg um nauðsyn þess að menn stæðu saman í umræðu um bæði löggæslu og heilbrigðisþjónustu hér á Suðurnesjum  og gerðu það sem unnt er til þess að tryggja að minnsta kosti að fjárveitingar til þessara mála yrðu til jafns við það sem er annarsstaðar á landinu.  Það er grundvallaratriði.

 Hitt er svo annað mál, þegar menn hafa ákveðið sanngjarna fjárveitingu, hvernig henni er varið. Það er alveg ljóst að  hið miðstýrða kerfi sem við búum við í dag,er ákaflega svifaseint og í raun erfitt að ætlast til þess að stjórnendur ríkisfyrirtækjanna reki þau þannig að við skattborgaranir getum verið viss um að það fé sem í er lagt skili því sem að var stefnt.  Ég er ekki svo þröngt hugsandi að ímynda mér að það kerfi sem við búum við í dag sé hið eina rétta og engar breytingar sem bæti það.

 Á undanförnum árum hafa verið uppi miklar og góðar umræður um þátttöku einkaframtaksins í t.d heilbrigðisþjónustunni og er það gott. Sú umræða á og þarf að fara fram. Það er ljóst að til þess að  árangur náist með slíkri þátttöku verða markmið rikisins sem kaupanda þjónustunnar að vera skýr.  Það er ljóst að allur meginþorri almennings er sammála um að  við viljum hafa hér á landi öfluga heilbrigðisþjónustu  sem veitir öllum fyrsta flokks þjónustu. óháð efnahag, og búsetu. Hvort það eru einkaðilar eða ríkið sem veiti þjónustuna finnst mér engu máli skipta, svo lengi sem ljóst er að það er ríkið sem greiðir  þjónustuna og hefur eftirlit meðframkvæmd hennar. Ef til kemur þá verður sá hluti þjónustunnar sem fer í einkarekstur  boðinn út  með öllum þeim skilyrðum sem slíku útboði fylgir.   Það tel ég bara heilbrigt. 

Það yrði tryggt að allir fái notið þeirrar þjónustu á sama verði sem miðar við að  hinir lægstlaunuðu fái sömu þjónustu og þeir sem betur mega sín.  Þar verði ekki gerður mannamunur, hvort sem um aldraða er að ræða sem byggt hafa upp það kerfi sem við höfum í dag, eða nýríka fjárfesta. Það hlýtur að vera markimið þeirra sem með völdin fara að byggja undir það velferðarkerfi sem við búum við í dag þ.e að tryggja fyrsta flokks heilbrigðisþjónustu fyrir alla,að tryggt sé að sú þjónusta sé til frambúðar á ábyrgð ríkisins og jafnframt að leita allra þeirra leiða sem skynsamlegar eru til þess að þegnar þessa lands greiði ekki meira en eðlilegt geti talist og að allir geti greitt.  Þar á enginn að komast framfyrir í röðinni í krafti hvorki stöðu né rikidæmis. En leita þarf þó leiða til að stytta þá röð.

Hvort menn velji svo að stofna sína einkaspítala eða eitthvað það kerfi sem mismuni þegnunum eftir fjárhag verður öllum þeim er að því koma að vera ljóst að það sé algerlega á eigin ábyrgð og eigið fé verði þar lagt undir. Það verði aldrei þannig að ríkið komi til með að láta fé fylgja sjúkling í slíkt kerfi.þar sem ljóst sé að ábyrgð ríkisins snúi fyrst og fremst að þvi að styrkja það heilbrigðiskerfi sem fyrir er og  snýr að hag heildarinnar og sú þjónusta sem þar sé veitt sé ávallt fyrsta flokks. Kerfið verði aldrei opnað eða aðlagað þannig að það geti orðið að féþúfu utanaðkomandi aðila. 

Á þennan hátt þar sem bæði markmið og hlutverk ríkisins er skýrt tel ég að ekki sé hætta velferðakerfi það sem við búum við í dag þurfi ekki að skaðast þótt einhverjum hluta þjónustunnar verið útvistað til einkareksturs.

Hversvegna heyrist ekkert frá ráðherranum.

Það er skrýtið að á  meðan almenningi finnst allt vera að fara á versta veg hvað varðar afkomu sína þá heyrist ekki hljóð úr horni frá fjármálaráðherra sem þó ræður yfir verkjameðalinu. Bara hækkunin á bensínverðinu hefur nú þegar tekið þá hækkun sem um var samið í kjarasamningum. Kannski hann ætli að ná inn kostnaði ríkisins vegna þeirra inn með því að aðhafast ekkert? Ég skil ekki af hverju hann er ekki  þegar kominn fram með ráðstafanir sem minnka álögur á bensínverð. það er ekki eins og hann þurfi að borga úr ríkiskassanum heldur eingöngu að minnka innheimtu tímabundið. Það ríður örugglega ekki ríkissjóð að fullu.

Atlantsolía og Orkan hafa ekki hækkað enn

Er nokkuð verið að gleyma okkur?

Undanfarna daga hafa heilbrigðismál í landinu orðið æ meir áberandi í umræðunni og fyrir okkur íbúa Suðurnesja hefur sú umræða hjá mörgum tengst umræðunni um hugsanlegan niðurskurð hjá Lögreglustjóraemættinu hér á Suðurnesjum. Það er ekkert skrýtið því í raun er þarna um tvö mál af sama meiði,og snúa bæði að þeirri lögbundnu þjónustu sem ríkinu er ætlað að veita öllum landsmönnum óháð efnahag,stöðu,eða búsetu.

 Í báðum tilfellum er um þjónustu sem nauðsynleg er til þess að þjóðfélag það sem við búum í fái að þróast á eðlilegan og sanngjarnan hátt þannig að allir bæði hinir smæstu og stærstu fái notið sín. Öll erum við hvert á sinn hátt notendur þessarar þjónustu, og sameiginlega greiðum við fyrir hana í formi skatta.

Sú umræða sem nú á sér stað byggir að miklu leyti á þeirri staðreynd að í ljós er að koma,en reyndar allir hafa vitað í fjölda ára að aðferðafræði sú sem beitt er við gerð fjárlaga ár hvert er ekki í samræmi við hinn raunverulega kostnað þessara verkefna,heldur byggir fyrst og fremst á óskhyggju þeirra er setja fjárlögin fram hverju sinni. Grunnurinn þ.e löggæsla,heilbrigðis,og menntamál hafa þurft að víkja svo önnur áhugamál valdhafanna hverju sinni,nái fram að ganga. Auðvitað er það gott og nauðsynlegt að reyna eins og mögulegt er að halda opinberum kostnaði niðri á sem flestum sviðum eins mögulegt er,en jafnframt nauðsynlegt að menn láti af öllu ofstæki og hafi skynseminna að leiðarljósi við það verk.

Það er greinilegt af allri umræðu um þessi mál,að bæði heilbrigðisþjónustan og löggæslan eru nú þegar orðin svo þrælpínd af þessum sparnaðaraðgerðum að þjónustan,svo ég tali nú ekki um starfsfólkið er tekið að líða fyrir.Við getum ekki vænst þess að þjónusta þessara aðila verði í lagi fyrr en við viðurkennum þann kostnað sem að baki er.Það þýðir ekki að senda t.d lögreglumenn í útkall á Vík í Mýrdal,en afhenda þeim aðeins pening fyrir bensíni til Selfoss ef farið er frá Reykjavík.

Fyrir okkur íbúa á Suðurnesjum skiptir þessi umræða mjög miklu máli,hvort heldur það er umræðan um heilbrigðismál eða löggæsluna og mikilvægt að okkar sjónarmið komi þar sterkt fram, því ljóst er að um hvorn heldur málaflokkinn er rætt þá berum við þar skertan hlut frá borði. Því verðum við að breyta því ljóst er að enginn annar gerir það fyrir okkur. Hér verðum við að kalla alla okkar þingmenn, og sveitarstjórnarmenn fram til ábyrgðar og snúa þessu máli þannig að við sitjum að minnsta kosti við sama borð og aðrir landsmenn.

 Það er ljóst ef maður flettir í fjárlagafrumvarpi ríkistjórnarinnar fyrir árið 2008 að framlög til heilsugæslu á Suðurnesjum eru þau lægstu ef tillit er tekið til landsins alls. Og svo hefur verið nokkuð lengi.

 Það er líka ljóst að þrátt fyrir stöðuga aukningu íbúa og stóraukna umferð um Keflavíkurflugvöll að framlög ríkisins til lög og tollgæslu hafa ekki tekið mið af því,heldur hefur lögreglumönnum sem sinna eiga Suðurnesjum öllum fækkað um 20 frá því að lögregluliðin á Keflavíkurflugvelli og í Reykjanesbæ voru sameinuð og boðaður er frekari niðurskurður nú í ár.

 Á þetta getum við Suðurnesjamenn alls ekki fallist og eigum því að blása til sóknar svo í okkur heyrist.

9,2% af landsframleiðslu til heilbrigðismála

Er nokkuð verið að gleyma okkur?

Undanfarna daga hafa heilbrigðismál í landinu orðið æ meir áberandi í umræðunni og fyrir okkur íbúa Suðurnesja hefur sú umræða hjá mörgum tengst umræðunni um hugsanlegan niðurskurð hjá Lögreglustjóraemættinu hér á Suðurnesjum. Það er ekkert skrýtið því í raun er þarna um tvö mál af sama meiði,og snúa bæði að þeirri lögbundnu þjónustu sem ríkinu er ætlað að veita öllum landsmönnum óháð efnahag,stöðu,eða búsetu. Í báðum tilfellum er um þjónustu sem nauðsynleg er til þess að þjóðfélag það sem við búum í fái að þróast á eðlilegan og sanngjarnan hátt þannig að allir bæði hinir smæstu og stærstu fái notið sín. Öll erum við hvert á sinn hátt notendur þessarar þjónustu, og sameiginlega greiðum við fyrir hana í formi skatta. Sú umræða sem nú á sér stað byggir að miklu leyti á þeirri staðreynd að í ljós er að koma,en reyndar allir hafa vitað í fjölda ára að aðferðafræði sú sem beitt er við gerð fjárlaga ár hvert er ekki í samræmi við hinn raunverulega kostnað þessara verkefna,heldur byggir fyrst og fremst á óskhyggju þeirra er setja fjárlögin fram hverju sinni. Grunnurinn þ.e löggæsla,heilbrigðis,og menntamál hafa þurft að víkja svo önnur áhugamál valdhafanna hverju sinni,nái fram að ganga. Auðvitað er það gott og nauðsynlegt að reyna eins og mögulegt er að halda opinberum kostnaði niðri á sem flestum sviðum eins mögulegt er,en jafnframt nauðsynlegt að menn láti af öllu ofstæki og hafi skynseminna að leiðarljósi við það verk. Það er greinilegt af allri umræðu um þessi mál,að bæði heilbrigðisþjónustan og löggæslan eru nú þegar orðin svo þrælpínd af þessum sparnaðaraðgerðum að þjónustan,svo ég tali nú ekki um starfsfólkið er tekið að líða fyrir.Við getum ekki vænst þess að þjónusta þessara aðila verði í lagi fyrr en við viðurkennum þann kostnað sem að baki er.Það þýðir ekki að senda t.d lögreglumenn í útkall á Vík í Mýrdal,en afhenda þeim aðeins pening fyrir bensíni til Selfoss ef farið er frá Reykjavík. Fyrir okkur íbúa á Suðurnesjum skiptir þessi umræða mjög miklu máli,hvort heldur það er umræðan um heilbrigðismál eða löggæsluna og mikilvægt að okkar sjónarmið komi þar sterkt fram, því ljóst er að um hvorn heldur málaflokkinn er rætt þá berum við þar skertan hlut frá borði. Því verðum við að breyta því ljóst er að enginn annar gerir það fyrir okkur. Hér verðum við að kalla alla okkar þingmenn, og sveitarstjórnarmenn fram til ábyrgðar og snúa þessu máli þannig að við sitjum að minnsta kosti við sama borð og aðrir landsmenn. Það er ljóst ef maður flettir í fjárlagafrumvarpi ríkistjórnarinnar fyrir árið 2008 að framlög til heilsugæslu á Suðurnesjum eru þau lægstu ef tillit er tekið til landsins alls. Og svo hefur verið nokkuð lengi. Það er líka ljóst að þrátt fyrir stöðuga aukningu íbúa og stóraukna umferð um Keflavíkurflugvöll að framlög ríkisins til lög og tollgæslu hafa ekki tekið mið af því,heldur hefur lögreglumönnum sem sinna eiga Suðurnesjum öllum fækkað um 20 frá því að lögregluliðin á Keflavíkurflugvelli og í Reykjanesbæ voru sameinuð og boðaður er frekari niðurskurður nú í ár. Á þetta getum við Suðurnesjamenn alls ekki fallist og eigum því að blása til sóknar svo í okkur heyrist.

Nú finnst mér Össur ríða hratt yfir héruð

Það er nánast hápunktur dagsins þegar tími gefst til að setjast niður og lesa yfir blogg hins milda ráðherra iðnaðarmála og fylgjast með  snilld hans í að labba þá línu á milli þess að vera stjórnarþingmaður og ráðherra , sem gæta þarf bæði orðs og æðis til styggja ekki einhvern ofurviðkvæman , eða hinn fríska og frjótt hugsandi stjórnmálamann sem hann breytist í á nóttunni, þar sem hann áður leyfði sér að hefja rimmugíg svo hátt á loft  og stinga menn holundarsári svo úr blæddi, en er í dag heldur mildari og lætur smá skeinur nægja. 

Nú er hinn mikli höfðingi byrjaður að beita mun varfærnari aðferðum í herferðum sínum.og sendir út njósnara til að  fá á hreint hvort honum sé óhætt að ríða í hlaðið án þess að vopnum verði brugðið á loft. Þetta tekst honum ágætlega í bloggi sínu nú laugardaginn 15. mars er hann fjallar um  greinaskrif  Árna Páls Árnassonar í Herðubreið um álver í Helguvík. Í þessu bloggi situr hinn varfærni vígamaður þéttur á velli og  vel girtur á hesti sínum og miðar  spjóti sínu með hinum haukfránu augum rakleiðis að hjarta þeirra Norðurálsmanna og setur ábyrgð á niðurgreiðslu almennings og fyrirtækjanna á orkuverði í þeirra hendur, og velur að dvelja í skjóli, hvað varðar hans eigin aðkomu að orkuverðinu. Við skulum vona að svefnhöfgin rjátli af kappanum áður kemur að því að kasta. 

 Nú er það svo að jafn reyndur höfðingi sem hinn mildi ráðherra er, ætti eftir fjölmargar herferðir sínar um landið  sem flestar hafa verið riðnar til góðs, að vera ljóst að hættur geta leynst á bak við hvern þann stein er ekki sér yfir. Nú er ráð að lyfta höfðinu úr svefnmókinu og líta yfir völlinn áður en lengra er haldið. Það er nefnilega svo að þarna bera forfeður hans í stjórn landsins, og nú hann sem erfingi vandamálins mikla ábyrgð á hve mikið almenningur og fyrirtæki landsins koma til með að niðurgreiða þessa orku. 

Ljóst er að ef  frumvarp hans sem nú er til afgreiðslu í þinginu, þá kemur til mikillar uppskiptingar Hitaveitu Suðurnesja sem kemur til með að kosta mikið fé. Orkusöluhlutinn sem sennilega verður afhentur einkaaðilum,er sá hluti sem hingað til hefur skapað þann arð sem annar rekstur hitaveitunnar hefur nýtt sér til að standa undir því að dreifa orku og hita til okkar Suðurnesjamanna á vindasömum og köldum vetrarnóttum. Það er ljóst að það verða ekki einkaðilarnir sem koma til með að gefa eftir sinn hluta til þess að svo megi áfram verða.

 Það er líka ljóst að arðsemi reksturs veitukerfanna er ekki sá að hann geti staðið undir stöðugt auknu viðhaldi þeirra. Einhversstaðar verða þessir peningar að koma frá. Og þrátt fyrir að landsfeðurnir segi okkur sauðsvörtum almúganum að orkuverð muni ekki hækka í kjölfar þessara breyting, eru dæmin því miður svo mörg þar sem við höfum brennt vinnulúnar hendur okkar, að því getum við því miður ekki treyst. Það verðum við sem verðum látinn borga, annað hvort með hækkun á verði dreifikostnaðarins eða með hækkuðu orkuverði.  

Nú tel ég ráð að áð verði um stund, og stigið af hestinum, málið hugsað upp á nýtt og athugað hvort öruggt sé að ekki sú  fleiri sekir áður en spjótinu verður kastað af alefli í hjarta þeirra Norðuálsmanna. Það tel ég að við íbúar á Suðurnesjum eigum skilið af hinum milda höfðingja.