Er ekki nóg komið af málæðinu, og láta verkin fara að tala ?

 

Hún er merkileg sú umræða sem þessa dagana fer fram um málefni Magma Energy.  Sökum þess að þeir sem að málinu  hafa komið vilja greinilega helst ekki að um málið verði rætt, og hvað þá að komist verði að niðurstöðu í málinu.  Þetta er kallað ótímabært upphlaup, og með einu símtali hefðu menn geta komist að því að hér væri ekki farið á svig við lög.

Það er erfitt að skilja þetta.  Allir virðast vera sammála um að það sem nú er að gerast sé ekki af hinu góða.  Og allir sammála að það hefði þurft að breyta lögunum til að viðlíka gerningur ætti sér ekki stað. Og viðskiptaráðherra telur koma til mála að breyta lögunum næsta ár.  Hvernig segir hann ekki, og er ekki einu sinni viss um að í þá vinnu verði ráðist.  Það virðast allir sammála um alvarleika málsins og vilja láta svo líta út að svo hafi verið lengi.  En enginn gerir neitt,  og hafa ekki gert.  Það er mergurinn málsins.

Kannski er þetta mál einmitt dæmigert fyrir vangetu stjórnmálanna til að taka á vandamálum.  Við sáum hvernig efnahagskerfi landsins hrundi.  Ekki sökum þess að menn vissu ekki hvað var að gerast, heldur sökum þess að menn aðhöfðust ekki fyrr en það var orðið um seinan.  Stjórnmálamennirnir virðast því miður lítið hafa lært, þó þeir vilji láta svo líta út.  Þeir virðast því miður enn vera við sama heygarðshornið, og telja að málin skulu ekki rædd opinberlaga, heldur á viðeigandi vettvangi.  Án þess þó að útskýra nánar hver sá vettvangur er. Er ekki komið nóg af málæðinu, og láta verkin fara að tala!