Allt í slökustu ró Siggi minn

 

Stjórnmálaumræðan getur tekið á sig margar myndir og lýsa kannski ekki alltaf því sem gott er og rétt. Lenti í dag í furðulegu orðaskaki við vin minn kóngabláan sjálfstæðismann sem að fyrra bragði og í hópi manna taldi nauðsynlegt að benda mér á þá gríðarlegu óeiningu sem nú ríkti innan Samfylkingarinnar í ljósi þeirrar lýðræðislegu ákvörðunar Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur um að bjóða sig fram til formanns flokksins.

Skildi nú ekki alveg hvert vinurinn var að fara með þessum æsing í sér yfir eðlilegum hlut, og kannaðist nú ekki við þá óánægju og klofning sem hann talaði um. Reyndi á milli boðafallana úr munni sveinsins að útskýra fyrir honum að í ljósi stöðunnar þætti mér ofureðlilegt að hún byði sig fram til formanns, enda ekki sæmandi að henda fólki til hliðar og dæma það ónothæft þótt það þyrfti að eiga við sjúkdóma um stundarsakir.

Þetta væri spurning um almenna mannlega reisn  og þau gildi sem við stöndum fyrir. Maður kæmi í manns stað og sem betur fer er fullt af frambærilegu fólki í Samfylkingunni sem væri vel hæft til að leiða lista flokksins þó formaðurinn væri veikur nú, eins og best sést nú á því fylgi sem Jóhanna Sigurðardóttir nýtur nú. Nei það er allt í slökustu ró innann Samfylkingar hvað þessa hluti varðar get ég glatt vin minn með.

Nú þarf að gæta sín.

 

Í fréttum sjónvarps í gærkvöldi var ítarleg umfjöllun málefni sparisjóðanna og hugsanlegan samruna þeirra. Allir gera ljósa nauðsyn þess að halda sparisjóðunum gangandi, því hingað til hafa þeir í mörgum tilfellum verið burðaraflið í mörgum þeim byggðum þar sem þeir starfa.

Nú er boðað að ríkið gæti þurft að leggja inn háar fjárhæðir sparisjóðunum til varnar. Nú er uppi tímar þar sem margskonar umræða hefur átt sér stað, og traust almennings er ekki það sama og áður var. Þá umræðu þarf að hreinsa áður en lengra er haldið og skattfé almennings lagt sparisjóðunum til bjargar.

Nú er kallað á nýja tíma og annað gildismat. Og það með réttu. Undanfarnar vikur og mánuði höfum við mátt hlusta að fréttir um óráðsíu og spillingu þeirra er bönkunum stjórnuðu. Bæði bankaráða og bankastjóra. Sú spilling er þar viðgekkst endaði með því að lokum að ríkið þurfti að yfirtaka bankanna og þær skuldir sem stjórnendur þeirra höfðu komið þeim í.

Nú þegar talað er um að ríkið þurfi að leggja til ótalda milljarða til að halda sparisjóðunum gangandi, verður það að vera gert í ljósi þess að öruggt sé að viðlíka spilling sé ekki ennþá í gangi þar.

Nú þarf áður en lengra er haldið, og fé lagt í sparisjóðina  að sjá til þess að tekið sé til  í öllum skúffum og öllum hornum þannig að þeim peningum sem ríkið hyggst leggja þar í verði ekki ráðstafað í botnlausa hýt þeirra sem þar hafa komið sér svo makindalega fyrir.

 

Nú þarf alvöru konur sem geta tekið til hendinni.

 

Í morgun hitti ég fyrrverandi þingmann þeirra Sjálfstæðismanna hér í Reykjanesbæ þegar ég enn einu sinni lét undan freistingum holdsins og fékk mér pylsu á Básnum. Eins og títt er með menn sem telja sig ekki sömu skoðunar fórum við frekar varlega í umræður í upphafi, svona svipað og hundar á lóðaríi að afla sér upplýsinga. En fundum þó fljótt út að báðir vorum við nokkurn veginn sömu skoðunar.  

Fannst skrýtið hvernig Sjálfstæðismenn á Suðurlandi virtust vera komnir í algeran forystuvanda, og raunar bara tveir kostir í stöðunni þar. Annarsvegar að kjósa Árna Johnsen sem á þessu kjörtímabili hefur lítið annað afrekað en að koma myndavél út í Eldey á kostnað Reykjanesbæjar og Hitaveitunnar, en engar myndir þó teknar að berast þaðan. Eða hinn kostinn sem sem er aðfluttur en innfæddur  fyrrum pólitískur ráðgjafi Geirs H Haarde, Ragnheiði Elínu Árnadóttur. Það er séð hvert sú ráðgjöf hefur leitt þjóðina.  Einhvern veginn fannst mér þetta ekki virka neitt sérstaklega traustvekjandi eða meðmæli með þeim öðrum þingmönnum Sjálfstæðisflokksins af svæðinu sem telja sig hafa unnið hér gott starf.

Fór að hugsa eftir þetta samtal um skýrslu endurreisnarnefndarinnar sem sagði að fólkið hefði brugðist en flokkurinn ekki. Gat ekki betur séð en hver einasti haus sem stillt hefur upp til prófskjörs Sjálfstæðisflokksins á Suðurlandi séu einmitt þetta fólk sem nefndin segir að hafi brugðist og endurnýjunin sé enginn.

Við veltum því líka fyrir okkur, og ég fann hjá vini mínum að játning var á leiðinni hvernig það væri eins þessi stefna sem við einu sinni aðhylltumst væru eins konar trúarbrögð, að menn gengjust henni á hönd ungir og ekki væri til umræðu að breyta um skoðun sama hvað gengi á. Maður yrði alltaf einn af hjörðinni. Hann var það greinilega ekki lengur. Það er margt þó sem virðist þó ætla að verða skemmtilegt við þessa prófkjörsbaráttu eftir því sem maður heyrir og dregur kannski einmitt fram mismun þeirra flokka sem stilla upp.

Heyrði til að mynda að á sama tíma og þær sjálfstæðiskonur halda fund til að kynna frambjóðendur sína á nýbónuðum gólfum Víkingaheima með kokteilglös í höndum, ætluðu þær sem tilbúnar væru að þrífa upp eftir stefnu þess flokks að halda sitt hóf í Skessuhellinum hér í Reykjanesbæ. Þær vita sem er að nú þýðir lítið að bjóða þá fram sem pakkaðir hafa verið inn í bómull, því nú þarf eitthvað meira en mjúka rödd og fallega umgjörð. Nú þarf alvöru konur sem geta  tekið til hendinni.

Mér finnst súrmjólk ekki góð!

 

Alltaf koma barnabörnin auga á það sem augljóst er og því ekki neinu að kvíða er þau munu erfa landið. Litla dóttur dóttir mín 5 ára  sem ég tel alltaf vera eina af þeim skynsamri sem ég þekki, lætur mig heyra það reglulega ef það er eitthvað sem henni mislíkar sem ég geri, eða geri ekki.

Nú nýlega vorum við send saman út í búð og  áttum að kaupa ákveðna hluti. Hún hafði greinilega eitthvað miskilið hlutverk okkar og fór beint að mjólkurkælinum og tók fram súrmjólk og setti í körfuna. Ég ætlaði nú í miðri kreppu að spara, og setti súrmjólkina aftur í kælinn, en sagði um leið að mér þætti súrmjólk ekki góð. Hún var snögg til svara og sagði "En afi hvernig veistu að hún er vond, ég hef aldrei séð þig smakka hana afi. Súrmjólkin fór í körfuna og ég vonaði að hún myndi gleymast á leiðinni heim.

Er heim var komið var sú stutta snögg að leggja á borðið og hella súrmjólkinni í skál og gerði mér að klára úr henni á meðan hún fylgdist með. Ég féllst á að svæla í mig súrmjólkinni sem í mínum huga  hafði í tæplega fjörtíu ár ekki verið minn uppáhaldsmatur.

Fór náttúrulega að hugsa þetta í hápólitísku samhengi á meðan stúlkan fylgdist með að ég kláraði úr disknum. Setti þetta einhvern veginn í samband við evrópuumræðuna og þá sem ekki vilja sjá hvað gæti staðið á hugsanlegum aðildarsamning. Fannst það virka svolítið eins og sá sem segir að maturinn sé vondur, án þess að hafa smakkað hann.

Mér varð ljóst að bragðið hafði breyst. Og var ekki alveg eins og mig minnti. En til þess að komast að þeirri niðurstöðu þurfti ég að smakka súrmjólkina. Ætli það sé ekki svipað og með ESB umræðuna  að til að komast að niðurstöðu í því máli þarf að liggja samningur á borðinu með föstu innihaldi til að taka afstöðu til. Fyrr vitum við ekki hvað um er að ræða.

 

 

Gott framtak í Sandgerði.

 

Nú þegar kreppir að virðist það vera að koma í ljós sem menn óttuðust að þeir samningar sem gerðir hafa verið um húseignir bæjarfélaga við eignahaldsfélagið Fasteign virðast ekki alveg vera að gera sig, ef tekið er tillit til fjárhags bæjarfélaganna. Fyrstur reið á vaðið bæjarstjóri þeirra Vestmannaeyinga, sem finnst sú leiga sem þeir borga ekki alveg vera til hagsbóta fyrir bæinn (nema síður sé) og vill leita leiða til að losa bæinn frá þessum samningum.

Nú í gærkvöldi bættust í hópinn minnihlutinn í Sandgerðisbæ, sem finnst skynsamlegt að leita leiða til að losna. Samt virðist svo vera að bæjarfélögin séu samt orðinn svo föst á þeim krók einkavæðingar að erfiðleikum verður háð að losna.

Það bæjarfélag sem þó mest leigir, og skuldsettast er orðið, virðist þó ekki hafa neinn áhuga á að losna það er Reykjanesbær. Þar á bæ finnst mönnum enn sem þetta hafi verið snilldarráðstöfun hjá sér. Enda kemur þetta ekki fram í bókum bæjarins og sýnir því sterkari stöðu en raunverulega er. Þeim sem þar stjórna finnst skattfé bæjarbúa renna í rétta vasa.

Sú úttekt sem minnihlutinn í Sandgerði vill nú ráðast í gæti komið öllum öðrum bæjarfélögum sem á króknum eru til góða. Úttektin verður einföld því sem betur fer hafa þeir í Sandgerði ekki valið leið sumra annara að allar húseignir bæjarins séu í eigu Fasteignar, og því um samanburð að ræða.

Það er mikilvægt nú á tímum að slík úttekt fari fram og í ljós komi hvort þessi aðferðafræði sé að virka. Að það sé virkilega svo að umsýsla fasteigna bæjarfélaga sé betur kominn í höndum einkaaðila eins og frjálshyggjupostulannir hafa prédikað.

Þér eruð hér með handtekinn

 

Sögur um menn ganga oft á milli byggðarlaga og breytast fljótt í meðförum almennings ef því er að skipta.

Presturinn okkar hér í  Reykjanesbæ, sem einnig er giftur lögreglustjóranum á svæðinu, hefur komið miklu lífi í safnaðarstarfið hér  á skömmum tíma. Hann er þeirrar gerðar að hann er ekki ginkeyptur fyrir því að fara á bíl milli staða, heldur má sjá hann hjóla eða hlaupa á ótrúlegustu tímum um bæinn. Konan hans lögreglustjórinn er einnig búinn að hafa hér mikil áhrif á skömmum tíma  og leggur mikla áherslu á sýnilega lögggæslu, og tekur sjálf þátt í henni ef því er að skipta.

Nú nýverið var presturinn á leið vinnu einn morgunninn og var í einhverjum heimspekilegum pælingum á reiðhjólinu sínu niður Vesturgötuna, og var byrjaður að svífa fullmikið í pælingunum, sleppti höndunum og hélt þeim út eins og hann væri í djúpri tilbeiðslu. Þá heyrði hann skyndilega flautað og sá hvar frúinn var í fullum skrúða neðar í götunni og kallaði til hans. " Skúli þú veist að það er bannað samkvæmt lögum að sleppa höndunum af stýrinu" Skúli sem náttúrulega sá að hann varð að koma sér út úr vandamálinu svaraði með það sama "Frú mín þótt þú sjáir það ekki, en þá er það almættið sem stýrir þessu hjóli" og þóttist nú heldur betur hafa stungið upp í lögreglustjórann, sem hann mátti þó vita að væri sneggri að hugsa en hann  og sté nú út á götuna og sagði með þungri áherslu " Það er líka ólöglegt að reiða, þér eruð hér með handtekinn

Með þessum pistli vil ég minna menn á Kvöldmessu  Keflavíkurkirkju næstkomandi sunnudag kl 20 á vegum kærleikshóps kirkjunnar  þar sem Karlakór Keflavíkur og tenórsöngvarinn Gissur Páll Gissurarson koma fram til styrktar Velferðasjóðnum á Suðurnesjum

Senda manninn burt með skottið á milli lappanna!!

 

Ég á hæsta boðið, ég má ráða voru skilaboð ástralska milljónamærings sem vill engan þekkja.

Og boðaði í framhaldi að þeir sem breiddu út sögur um að hann þekkti einhverja ættu ekki von á góðu. Er þetta nú akkúrat maðurinn sem við eigum að setja traust okkar á nú. Það held ég ekki.

Hann fór vítt yfir völlinn og vildi fá að klára tónlistarhúsið, kaupa eignir ríkisins, kaupa virkjanir og orkulindir, og hvaðeina sem til sölu væri. Og hann ætti peningana fyrir því, bara húsið hans í London væri virði margra mogga.

Minnti mig svolítið á bæjarstjórann í bænum sem ég bý í, nema hvað bæjarstjórinn á ekki pening, og bæjarfélagið stefnir lóðbeint á hausinn, einmitt vegna þess að farin var sú stefna sem milljónamæringurinn vill fara. Einkaaðilar eiga allt og leigja ríkinu. Fjárfestar eru bestir til að sýsla með eignir almennings. Þeir gætu orðið góðir vinir.

Sú mynd sem maðurinn sjálfur dró upp af sér, var holdgervi þess sem nú hefur sett íslenska þjóð í vanda. Frjálshyggjupostuli sem telur að allt eigi að snúast í kringum hann og hans þarfir vill nú eignast landið á brunaútsölu, en er tilbúinn til að borga aðeins meira fyrir fjölmiðlana til að stýra því sem sagt er þar. Það má ekki gerast, og nú er það á valdi skilnefnda bankanna að sjá til þess.

Öll erum við sammála um að gott væri að fá mikinn pening fyrir þær eignir sem í bönkunum liggja , en skilanefndirnar verða að gefnu tilefni með menn eins og þennan Cosser að líta til fleiri þátta en þess penings sem kemur á borðið. Þeir verða að hafa kjark til að segja að hugmyndafræðin á bak við tilboð hans henti ekki íslenskri þjóð í þeirri stöðu sem hún er. Það er á þeirra valdi að senda hann til baka með skottið á milli lappana, með þau skilaboð að ekki sé allt fallt fyrir peninga.Það er þeirra að sýna erlendum fjárfestum að við höfum lært, að siðferði og viðskipti eigi saman.

http://www.asiamedia.ucla.edu/article-pacificislands.asp?parentid=73496

http://www.abnnewswire.net/press/en/37914/Aust_Business_Headlines_

Kanrífuglinn kvakar!

 

Úps, allir áttu vorn á einhveri stórkostlegri pólitískri sprengju frá Davíð Oddsyni í Kastljósinu í kvöld , en lítð kom nema ef vera skyldi hörð ádeila á fyrrum forsætisráðherra og samflokksmenn hans í ríkistjórn. Sé þetta nú allt rétt sem Davíð segir er Seðlabankinn náttúrulega eins og nýþvegið barn, en Geir vinur hans virðist ekki vera í góðum málum. Hann virðist skulda þjóðinni þó nokkuð af skýringum.                                                                                                         

Davíð vill meina að hann hafi átt persónuleg samtöl við flokksformann sinn, ekki bara eitt heldur nokkur, en Geir ekki gert neitt í málunum. Davíð segist hafa farið á fund ríkistjórnarinnar og aðvarað hana en Geir frekar en að athuga málið ákvað að fara og spóka sig í New York, eða var það Þorgerður Katrín sem starfaði sem forsætisrðáðherra þegar Davíð aðvaraði menn.

Sé þetta nú rétt sem maður vill varla trúa miðað við viðbrögðin að Davíð hafi aðvarað svo sterkt, en Geir ekki trúað, er þá ekki ljóst að Geir treysti ekki Davíð hvað mat hans varðaði og hefði átt að vera búinn að víkja honum fyrir löngu úr starfi? Með tilliti traustsins þeirra á milli.

Ef þetta er rétt að fluttar hafa verið slíkar fjárhæðir úr Singer og Fridlander, og Davíð vitað af því, hversvegna lét hann þá engan vita hvað var í gangi.

Hversvegna var það Glitnir sem látinn fara á hausinn, en Kaupþing sem keypti Singer og Friedlander sem glæpinn eiga að hafa framið veitt fyrirgreiðsla, eftir að Davíð segist hafa útskýrt málið fyrir flokksformanni sínum.

Annars er gaman að sjá blogg Björns Bjarnassonar í kvöld sem væntanlega sat ríkistjórnarfund þann er Davíð talar um og gerir að umtalsefni að nokkrum dögum seinna hafi hann ákveðið að efla efnhagsbrotadeildinna, en tekur ekki undir með Davíð um aðvaranir hans á fundinum, sem að vísu á þeim tíma voru fyrirsjáanlegar, þar sem ákvörðun hafði verið tekinn um að þjóðnýta Glitnir að ráði Davíðs. Sem taldi að þetta myndi leysa vandann. Skarpskyggn maður Davíð eins og síðar átti eftir að koma í ljós.  

Nei það það hafa vaknað fleiri spurningar sem Geir þarf að svara, en það er svo sem alveg skiljanlegt núna hversvegna hann var hræddur við að reka Davíð, því Davíð virtist hafa vitað alltof vel að Geir stóð sig ekki í stykkinu.  

Ég held að óhætt sé að bíða með púðrið á barnrassin sem  nú telur sig hvítþveginn, og bíða eftir að kanífuglinn fari að kvaka þegar hann loksins losnar úr Seðlabnkanum

Ekki var það nú fallegt.

 

Heldur var það ógeðfelld mynd sem maður fékk af þeim manni sem nú veður hér um velli í nafni erlendra fjárfesta og hyggst bjarga þjóðinni frá glötun. Þetta er maðurinn sem nýlega fór á fund Jóns Asgeirs og þykist nú ekkert kannast við að þekkja þann mann. Og lét menn vita að verið væri að finna uppruna þess orðróms, og sá sem hefði dreift honum yrði látinn finna fyrir því.

Það var alveg greinilegt af þessu viðtali að þetta er ekki maðurinn sem við höfum þörf fyrir núna, þrátt fyrir alla hans peninga, til þess er allt almennt siðferði hans á allt of lágu plani miðað við orð hans í viðtalinu við Stöð2 nú í kvöld.

Þær aðstæður sem þjóðin er komin í nú orsakast einmitt af mönnum eins og þessum gróssera sem nú hótar hér út til hægri og vinstri, velji menn eitthvað að tjá sig um hann.

Nú er það skilanefnd ríkisbanka sem sjá mun um að ganga frá sölu Árvarkurs, og að sjálfsögðu væri það það gott ef hægt væri að taka hæsta tilboðinu. En sé viðtal það sem birtist á Stöð2 við grósseran það viðmið sem við megum vænta í framtíðinni, er ljóst að tilboð hans skuli hreinsað út af borðinu, siðferðisins vegna.

Þeir fara þangað sem nuddið verður notalegast.

 

Maður áttar sig ekki alveg af hverju maður er að svekkja sig á þeim Framsóknarmönnum þessa dagana. Hvort það sé vegna þess að maður hafði bundið einhverjar þær vonir vonir við þá, sem maður innst inni vissi að þeir gætu ekki uppfyllt, eða hvort það er bara vegna þess að þar á bæ hefur ekkert breyst.

Maður hafði haldið miðað við þær yfirlýsingar framsóknarmannna eftir flokksþing sitt að nú hygðust þeir fara vandlega yfir sín mál. Að þeir myndu ekki framar setjast í sæti þar sem þeir gætu kúgað þjóðina með eins manns meirihluta eða hlutleysi eins og þeir nú hafa gert í viðskiptanefnd þar sem þeir tefja mál sem mikið liggur á að afgreiða, undir því yfirskini að væntanleg sé skýrsla frá ESB, sem að vísu fjallar um allt annað mál en fyrir liggur að afgreiða.

Þingmaðurinn sem svo varlega vill stíga til jarðar, segir það gert vegna þess að hans skylda sé að fylgja sannfæringu sinni. Sannfæringu sem hann virðist þó ekki hafa fengið fyrr en hann hafði rætt við formann flokks síns sem deilir með honum samviskunni. Já strengjabrúðurnar fara víða.

Það verður spennandi að sjá hvernig þeir stíga til jarðar þegar skýrslan birtist, og hvort þeim finnist þá ekki ástæða til að kanna málið nánar til að mynda með því að kalla eftir svipaðri skýrslu frá til dæmis Seðlabanka Zimbabve þar sem stjórnunaraðferðir í anda framsóknarflokksisns eru viðhafðar. Og spurning hvort þeir sendi ekki fyrirspurnina með reykmerkjum til að tefja málin enn frekar.

Nei undanfarnir dagar hafa því miður sýnt okkur jafnaðar og félagshyggjumönnum að þar hefur ekkert breyst innan dyra og ekki ástæða til að reikna með öðru að loknum kosningum en að þeir halli sér að þeim sem blíðast nudda þeim um bakið og það er vitað hverjir núna hanga og klippa á sér neglurnar tilbúnir í nuddið. Á þá verður ekki að treysta ætli menn sér að breyta þessu þjóðfélagi það hafa þeir sýnt okkur sjálfir