Eltingarleikur við drauma og tálsýnir

 

Síðastliðinn þriðjudag birtist í Fréttablaðinu lítil frétt um að fylgi sjálfstæðisflokksins virtist fylgja svonefndri  væntingarvísitölu. Og sé litið til sterks meirihluta sjálfstæðismanna í Reykjanesbæ er ljóst að svo sé. Jafnframt er ljóst að styrkurinn er ekki í takt við efndirnar, eða framtíðarhorfurnar.

Í gær birtist svo grein önnur grein um nú lög um skuldaskil sveitarfélaga.  Þau viðmið og reglur sem þar eru boðaðar lofa ekki góðu fyrir meirihlutann, sem fljótlega virðist neyddur til að horfast í augu við afleiðingar gjörða sinna.

Það getur varla hljómað sérlega aðlaðandi fyrir meirihluta sem nú þegar hefur skuldir  og skuldbindingar upp á rúm 400%, að eiga að aðlaga sig að nýjum lögum. Í dag eru tekjur sveitarfélagsins um það bil 6 milljarðar en skuldir og skuldbindingar A og B hluta bæjarsjóðs upp á rúma 40 milljarða, ef taldar er með skuldbindingar vegna Fasteignar ehf.

Það virðist ljóst að allan sinn valdatíma hefur núverandi bæjarstjóra ekki tekist að reka sveitarfélagið réttu megin við núllið, og eftir því sem maður í  heyrir er sama uppi á teningnum þetta árið, rúmlega 500 milljóna  tap á fyrtu sex mánuðum og það án þess að skuldir hafnarinnar séu teknar með í reikninginn. Hún er í dag rekinn með framlengingu þeirra lána sem áður höfðu verið tekinn.

Hvaða leiðir meirihlutinn ætlar að fara til að ná jöfnuði er ekki ljóst. Enda lofuðu þeir við síðustu kosningar  að ekki kæmi til skerðingar þjónustu undir þeirra stjórn. Væntingarnar voru settar upp.

Eigi að takast að ná tökum á stöðunni  er ljóst að annað tveggja þarf að ganga eftir, blóðugur niðurskurður ( sem þeir hafa lofað að yrði ekki) eða gríðaleg tekjuaukning bæjarins ( sem ekki virðist vera í kortunum þessa stundina) Gangi hvorugt eftir er ljóst að til greiðslufalls bæjarins kemur á allra næstu mánuðum. Og því miður er það líklegast.

Meirihlutinn hefur á síðustu árum haft flest á hornum sér. Eftir að séð varð að undirbúningur þeirra framkvæmda sem þeir hafa boðað hefur jafnan verið byggður á brauðfótum. Flest það sem miður hefur farið hefur verið annað hvort undanförnum eða núverandi stjórnvöldum að kenna.  Vöntun fjármögnun álvers , fjármögnunar á gagnaveri , fjármögnunar á kísilveri, og fjármögnunar einkarekins sjúkrahúss, allar þessar fjármagnanir eiga stjórnvöld að hafa komið í veg fyrir. Þrátt fyrir fjölda laga og ívilnanna til þess að gera þær mögulegar.

Ein fjármögnunin hefur þó tekist, fjármögnun hafnarinnar sem er nú orðinn svo mikil að ekki verður lengur við ráðið. Meirhlutanum hefur aldrei á þessu tímabili dottið í hug að fara sömu leið og þeir sem fyrir verkefnunm hafa staðið. Að framkvæma eftir því sem fjárhagurinn leyfði. Það er þess vegna sem framundan gætu verið erfiðir tímar í rekstri bæjarins.  Algert fyrirhyggjuleysi og eltingaleikur við drauma og tálsýnir.