Það er þeirra að taka til heima hjá sér.

 

Það er greinilegt að fundur iðnaðarráðherra með öllum þeim er koma að málum álvers í Helguvík hefur verið gagnlegur. Málin hafa skýrst, og það sem sumum var löngu ljóst, verður nú fleirum ljóst. Álver í Helguvík strandar ekki á stjórnvöldum eins og bæjarstjórinn í Reykjanesbæ hefur viljað halda fram , heldur er hér fyrst og fremst um heimatilbúið vandamál að ræða. Kannski hefði þessi fundur betur verið haldinn fyrr.

Gylfi Arnbjörnsson sem hamrað hefur á stjórnvöldum hvað þetta mál varðar, undraðist greinilega mjög þær fréttir sem hann fékk. Og sá að eitthvað höfðu þær upplýsingar sem hann hafði áður fengið verið misvísandi. Málið var miklu skemmra komið en hann hafði gert sér grein fyrir. Það var stopp heima í héraði.

Málefni  álvers í Helguvík er greinilega púsluspil, þar sem ljóst er að allir kubbarnir fylgdu ekki með í pakkanum . Á meðan voru aðrir kubbar settir á borðið til að svo virtist að að allir kubbarnir væru komnir. Til að villa um fyrir mönnum og láta þá halda að púslan gengi upp. Eftir situr bæjarfélag í djúpum sárum . Og verður nú að treysta á að aðrir kubbar úr öðru púsluspili bjargi myndinni. Sú púsla er þar að auki lögð í öðrum löndum. Svíþjóð og Kanada. Langsótt, en staðreynd.

Reykjanesbær verður nú að treysta á að unnt verði að selja skuldbréf það sem þeir fengu á sínum tíma út úr sölu hlutar síns í HS Orku. Takist það ekki eru allar líkur á að bærinn glati fjárhagslegu sjálfstæði sínu um stundarsakir. Þar til skuldir  þær sem meirihluti sjálfstæðismanna hefur stofnað til hafa verið greiddar upp og frá þeim gengið. Þær skuldir eru til komnar sökum sannfæringar tveggja manna um að allt það sem áður var í sameiginlegri eigu, væri betur komið í eigum einkavina þeirra, útrásarvíkinga og fjármálaspekúlanta. Árangur þeirra gerða er nú að koma í ljós.

Það virðist nú vera ljóst að sú glæsilega staða sem formaður bæjarráðs Reykjanesbæjar, og bæjarstjóri Reykjanesbæjar fyrir hönd sjálfstæðismanna  kynntu fyrir bæjarbúum við við kosningarnar í vor voru hjómið eitt. Blekkingarvefur og  loftkastalar.  Við blasir sala síðustu eignanna, og blóðugur niðurskurður í bæjarfélaginu. Það er komið að skuldadögum.

Það held ég að sé nú ljóst að traust það sem menn báru til þessara tveggja forystumanna sjálfstæðisflokksins í Reykjanesbæ er  horfið. Og verður ekki endurvakið. Þeim hefur tekist að blekkja bæjarbúa og um leið sína eigin flokksfélaga.  Það verður nógu erfitt fyrir okkur íbúa Reykjanesbæjar að takast á við afleiðingar verka þeirra. En það stendur upp á sjálfstæðismenn sjálfa í Reykjanesbæ að sjá til þess að það verði ekki þessir tveir menn sem verði andlit bæjarins út á við það sem eftir er kjörtímabils. Það er þeirra að taka til heima hjá sér.

Athugasemdir

[Vilmundur Friðriksson (IP-tala skráð) 31.8.2010 kl. 22:33]

Rétt hjá þér Hannes. Það er komið að skuldadögum. Því miður, vonandi ekki, grunar mig að þeir verði blóðugir. Það á eflaust margt miður fallegt eftir að líta dagsins ljós er ég hræddur um. Hvað hefur td gerst í sambandi við Motopack? Hvernig datt mönnum í hug að treysta á heimsmeistara í gjaldþrotum? Verður afleiðing þess rugls eins milljaraða reikningur á skattgreiðendur?

[Hannes Friðriksson , 1.9.2010 kl. 08:25]

blessaður Vilmundur, og leitt þótti nér að heyra að þú skulir vera að hugsa um að flytja á brott. Hér er þörf fyrir mann eins og þig.

það á eftir að koma í ljós hvað hefur gerst í þessu Motorpark máli, eins og svo mörgum öðrum málum sem komið hafa upp síðustu daga. það er náttúrulega óbærilegt að starfsmenn bæjarins skuli settir í slíka stöðu þegar um virðsist vera vinargreiða bæjarstjórans.

Frétt RÚV í gærkvöldi um tengsl Fastteignar og þeirra bæjarfélaga sem verst standa fannst mér sláandi, og þar vekur einnig athygli mína að enn eru ekki komnir fram ársreikningar Fasteignar fyrir 2009. Síðasti dagur til að skila þeim var í gær, og fyrirtæki sem að meirihluta í eigu sveitarfélaga er ekki tilbúið með þá. Hvað er þar á ferðinni. Það er ljóst að framundan verður harður vetur, og væntanlega niðurskurður, en eitt er öruggt aða við þurfum að horfa á þá kumpána Árna og Böðvar áfram standandi á torgum og segja okkur að hér sé allt í lagi. þó allir viti að svo er ekki. Sumir hafa enga sómatilfinningu eða siðferðiskennd.