Fátt er svo með öllu illt.

Það eru skrýtnir tímar núna sem maður upplifir, flest það sem maður hefur verið að segja, og verið að vara við verður að blákaldri staðreynd á einni nóttu. Maður getur hætt að blogga.

Rekstur bæjarfélags og þátttaka í áhættufjárfestingum fer ekki saman. Það skapar ekki það öryggi í rekstri bæjarfélaga sem nauðsynlegt er. Vonandi að menn skilji það núna, og sinni því sem þeir eru kjörnir til og sinni því eingöngu í stað þess að vera að monta sig út á hinum frjálsa markaði, með (stóru) strákunum, eins og raunin hefur verið með stefnu meirihluta sjálfstæðis-manna hér í Reykjanesbæ.

Fátt er svo með öllu illt, segir einhversstaðar. Nú er kominn upp sú skondna staða, sem fæstir áttu von á þegar einkavæðingarsinnar í ákváðu að selja hlut ríkisins til ofurfjárfestanna sem nú virðast því miður vera með flest niður um sig að ríkið á núna um það bil 12% í  Hitaveitu Suðurnesja í stað 15% áður, og staða áhættufjárfestisins hreint ekki svo sterk sem áður til framþróunar HS sem nauðsynleg er. Því ræður staðan á fjármálamörkuðum.

Sú viðskiptahugmund sem í upphafi var kynnt fyrir landsmönnum að gott væri að GGE ætti aðkomu að HS var góð, og meira að segja þrælgóð, en hefur því miður ekki verið svo sönn sem menn vildu vera láta. Hugmynd þeirra um útrás og framkvæmdir í útlöndum hafa því miður ekki reynst annað en orðin tóm, og lítið komið út úr þeim, enda fjárfestar með litla eða enga fagþekkingu sem standa að baki því fyrirtæki, þeir höfðu góða hugmynd í upphafi sem þeir misstu sjónar af og einblína nú á að ná HS undir sig.

Leyfum þeim að vinna að því máli að reikna út hagnaðinn og gróðann sem hugsanlega væri hægt að ná út úr því fyrirtæki, en verum ekki að blanda hvorki ríki né bæjarfélögum inn í þá hugmyndafræði. Notum nú tækifærið og mokum allan flórinn út, höfum hreint borð og skýra stefnu um hverjir eru hagsmunir bæjar og ríkis, og látum ekki verðbréfaguttana villa okkur sýn einu sinni enn. Það kann ekki góðri lukku að stýra.